Is niet langer voorbehouden
Aan verlichte meesters van formaat
Het gaat nu om jou en mij
Heel gewoon, heel dichtbij
In essentie verbonden
Blijk je ongeschonden
En helemaal vrij
Wij zijn altijd thuis gebleven
Nergens heen gegaan
We konden het alleen niet zo beleven
Moesten onze eigen dwaling doorstaan
Uit de eenheid valt niet weg te gaan
Hoe je ook denkt, je hoort erbij
Nu, op het dieptepunt van ongeloof
Als we allemaal zien dat hoe wij denken
Met als gevolg zó veel pijn
De waarheid niet kán zijn
- Wordt de sluier opgeheven -
Wij zijn de dochter en de zoon
Met elk een gegeven talent
Daarmee bestijgen we onze troon
Wij zijn dat ingenieuze instrument
Dat Zichzelf pas volledig kan schenken
Wanneer het zijn Oorsprong kent
(Deirdre de Bruyn)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten