De golven van het denken
vragen zoveel van Stilte.
Maar zij zegt niets terug,
geeft geen antwoord of tegenargument.
Zij is de verborgen acteur van elke gedachte,
elk gevoel,
elk moment.
Stilte.
Zij spreekt slechts één woord.
En dat woord is dit bestaan zelf.
Geen naam die je haar geeft
komt in haar buurt,
omschrijft haar helemaal.
Geen begrip kan haar omvatten.
De geest werpt zich voor Stilte
en vraagt binnen te mogen.
Maar geen geest kan haar
stralende duisternis binnengaan.
Haar zuivere en glimlachende
niets.
De geest stort zich
in dringende vragen.
Maar Stilte blijft
onbewogen onder emotioneel geweld.
Ze vraagt slechts om niets.
Niets.
Maar dat wil je haar niet geven,
omdat dat je laatste dubbeltje is.
En je zou haar liever
jouw eisen geven dan
je oprecht lege handen.
><
Alles springt op om het mysterie te vieren,
maar alleen niets gaat de heilige bron binnen,
de zwijgende essentie.
Alleen niets wordt aangeraakt en heilig,
realiseert zijn eigen goddelijkheid,
beseft wat het is
zonder de hulp van één gedachte.
Stilte is mijn geheim.
Niet verborgen.
Niet verborgen.
(Adyashanti)
2 opmerkingen:
The waves of mind
Demand so much of Silence.
But She does not talk back
does not give answers nor arguments.
She is the hidden author of every thought
every feeling
every moment.
Silence.
She speaks only one word.
And that word is this very existence.
No name you give Her
touches Her
captures Her.
No understanding
can embrace Her.
Mind throws itself at Silence
demanding to be let in.
But nu mind can enter into
Her radiant darkness
Her pure and smiling
nothingness.
The mind hurls itself
into sacred questions.
But Silence remains
Unmoved by the tantrums.
She asks only for nothing.
Nothing.
But you won’t give it to Her
because it is the last coin
in your pocket.
And you would rather
give her your demands than
your sacred and empty hands.
Adyashanti
Alles is prachtig, je tekst ook ! Geweldig mooie foto's maak je, groet Shanti
Een reactie posten