Licht en sluiers

Op een moment dat een mens zondigt, is hij in de 'wereld van scheiding' en dan staat ieder detail op zichzelf. Kwaad is dan volledig kwaad en beschikt over de eigenschap schade te veroorzaken. Maar als een mens uit liefde boetvaardig is, dan schijnt er op hem het kosmisch licht van de 'wereld van eenheid' waar alles is samengevoegd tot een een-zijn: en in dit algehele samenbinden is er geen kwaad als zodanig, want het kwade gaat samen met en geeft toon aan het goede, en brengt dit tot een zelfs hogere waarde (...).

Het is de functie van de rechtschapenen, de heiligen in de wereld, te erkennen dat het zuivere licht voor de wereld te sterk is om te kunnen verdragen. Daarom is het noodzakelijk dat er veel sluiers zijn die het licht verzachten, en deze sluiers zijn wat wij kennen als het kwaad en zijn oorzaken. Deze sluiers hebben hun plaats in de totale ordening en orde van de wereld. Onze moeilijkheid is dat wij, die een beperkt waarnemingsvermogen van de intensiteit van het licht hebben, niet in staat zijn te zien dat al het kwaad slechts een sluier is die nodig is om de stroom van licht te regelen.

(Abraham Isaac Kook)