Ik ben hij,
die aan mijn zijde gaat,
zonder dat ik hem zie,
die ik vaak bezoek,
en die ik vaak vergeet.
Hij, die rustig zwijgt als ik spreek,
die zachtmoedig vergeeft, als ik haat,
die rondzwerft, waar ik niet ben,
die recht op zal blijven staan, als ik sterf.
(Juan Ramon Jiménez)
2 opmerkingen:
Hoi René, wat een juweeltje, dit gedicht. Erg mooi. Groetjes, John.
Sluit me helemaal bij John aan. :)))
Een reactie posten