zondag 30 september 2007

Waterlelie



5 opmerkingen:

Fran zei

Ik heb de witte water-lelie lief,
daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.

Rijzend uit donker-koelen vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer...

Frederik van Eeden

will-Art zei

Dank je wel Francine voor dit mooie gedicht. Heb het nu ook onder de foto geplaatst.

Fran zei

Mooi zo, beste Rene.
Ik kan nooit naar een waterlelie kijken zonder aan het gedicht van Frederik van Eeden te denken. Het heeft voor mij een zeer diepe betekenis.
Hartegroet
Francine

will-Art zei

Dat ik er niet eerder aan gedacht heb! Lig wel eens meer overhoop met de tijd, zal ik maar zeggen.

Ja inderdaad, het is een prachtig gedicht, waarvan de eerste regels me geregeld door het hoofd spookten als ik een waterlelie tegenkwam. Ze hoefde niet eens wit te zijn.
Misschien een gevolg van dat bijzondere beginrijm...?

Hartelijke groet,
Renaat

Fran zei

'overhoop liggen met de tijd' lijkt me een goede zaak, beste René. Toch als ik Anker Larsen lees, over de twee cipieren: tijd en ruimte.
Met hartelijke groet
van Francine