woensdag 30 november 2016
Lied van de strodakhut
Ik heb een strooien hut gebouwd die niets van waarde bevat.
Na het eten ontspan ik en geniet van een dutje.
Toen de hut klaar was, verscheen er vers onkruid.
Nu hij langer bewoond is, heeft het onkruid alles overwoekerd.
De persoon in de hut leeft hier rustig,
niet gehecht aan binnen, buiten of iets ertussen.
Op plekken waar wereldse mensen leven, leeft hij niet.
Processen die wereldse mensen waarderen, waardeert hij niet.
De hut is weliswaar klein, maar hij omvat de hele wereld.
In enkele vierkante meters verlicht
een oude man alle vormen en hun aard.
Bodhisattva's van het Grote Voertuig
bezitten een onwankelbaar vertrouwen.
Een gemiddeld of eenvoudig iemand
vraagt zich onwillekeurig af:
zal zo'n hut wel standhouden?
Vergankelijk of niet, de oorspronkelijke meester is aanwezig,
hij dwaalt niet noord of oost, zuid of west.
Er is niets dat deze stevige basis
van duurzaamheid kan overtreffen.
Na het eten ontspan ik en geniet van een dutje.
Toen de hut klaar was, verscheen er vers onkruid.
Nu hij langer bewoond is, heeft het onkruid alles overwoekerd.
De persoon in de hut leeft hier rustig,
niet gehecht aan binnen, buiten of iets ertussen.
Op plekken waar wereldse mensen leven, leeft hij niet.
Processen die wereldse mensen waarderen, waardeert hij niet.
De hut is weliswaar klein, maar hij omvat de hele wereld.
In enkele vierkante meters verlicht
een oude man alle vormen en hun aard.
Bodhisattva's van het Grote Voertuig
bezitten een onwankelbaar vertrouwen.
Een gemiddeld of eenvoudig iemand
vraagt zich onwillekeurig af:
zal zo'n hut wel standhouden?
Vergankelijk of niet, de oorspronkelijke meester is aanwezig,
hij dwaalt niet noord of oost, zuid of west.
Er is niets dat deze stevige basis
van duurzaamheid kan overtreffen.
(Shitou)
maandag 21 november 2016
Zing je lied
Je ziel heeft zijn eigen lied.
Jouw unieke energie en doel worden tot uitdrukking
gebracht via je talenten, je liefhebberijen en je visioenen.
Als je in contact bent met je vreugde en ernaar handelt,
voelt je hart zich vervuld en is je leven lonend.
Als je niet in contact bent met de dingen waarvan je houdt,
voel je je leeg, is je leven frustrerend
en vraag je je af wat je hier doet.
Maar ook als je wordt afgeleid door angsten
en moeilijkheden van de wereld,
leeft het lied nog steeds in jou.
De melodie zit dieper in je ziel gegrift
dan welke ervaring ook.
Op je reis door problemen, omwegen of tegenslagen,
is je innerlijke gids je loods die je aanspoort
om door te gaan en stralend te voorschijn te komen.
Bij een grote uitdaging treedt je innerlijk weten
met ongeëvenaarde kracht naar voren.
Al je levenslessen helpen je om weer contact
te maken met de muziek van je ziel.
Het kan zijn dat anderen proberen je hùn lied
te laten zingen in plaats van je eigen lied.
Als je dat doet, wordt je rancuneus en verlies je je stem.
Om hem weer terug te krijgen,
moet je terugkeren naar jouw waarheid
en ernaar handelen.
Verloochen jouw expressie nooit
ten gunste van die van een ander.
Je kunt iemand anders in harmonie brengen en steunen,
maar doe dat niet ten koste van je eigen geluk.
Je kunt anderen het beste dienen
door hen aan hun lied te herinneren.
Oordeel, straf en machtsspel helpen niet;
die jagen mensen alleen maar verder weg van hun vreugde
en maken pijn en zelfvernietigend gedrag alleen maar erger.
Als iemand in moeilijkheden of in conflict is,
help hem dan herinneren wie hij werkelijk is
en dan zal hij er geen behoefte
aan hebben om anderen te kwetsen.
Authentieke zelfexpressie brengt
genezing, verlossing en verlichting.
Onthoud je lied en je krijgt een onweerstaanbaar charisma...
en je vindt bovendien innerlijke vrede.
Jouw unieke energie en doel worden tot uitdrukking
gebracht via je talenten, je liefhebberijen en je visioenen.
Als je in contact bent met je vreugde en ernaar handelt,
voelt je hart zich vervuld en is je leven lonend.
Als je niet in contact bent met de dingen waarvan je houdt,
voel je je leeg, is je leven frustrerend
en vraag je je af wat je hier doet.
Maar ook als je wordt afgeleid door angsten
en moeilijkheden van de wereld,
leeft het lied nog steeds in jou.
De melodie zit dieper in je ziel gegrift
dan welke ervaring ook.
Op je reis door problemen, omwegen of tegenslagen,
is je innerlijke gids je loods die je aanspoort
om door te gaan en stralend te voorschijn te komen.
Bij een grote uitdaging treedt je innerlijk weten
met ongeëvenaarde kracht naar voren.
Al je levenslessen helpen je om weer contact
te maken met de muziek van je ziel.
Het kan zijn dat anderen proberen je hùn lied
te laten zingen in plaats van je eigen lied.
Als je dat doet, wordt je rancuneus en verlies je je stem.
Om hem weer terug te krijgen,
moet je terugkeren naar jouw waarheid
en ernaar handelen.
Verloochen jouw expressie nooit
ten gunste van die van een ander.
Je kunt iemand anders in harmonie brengen en steunen,
maar doe dat niet ten koste van je eigen geluk.
Je kunt anderen het beste dienen
door hen aan hun lied te herinneren.
Oordeel, straf en machtsspel helpen niet;
die jagen mensen alleen maar verder weg van hun vreugde
en maken pijn en zelfvernietigend gedrag alleen maar erger.
Als iemand in moeilijkheden of in conflict is,
help hem dan herinneren wie hij werkelijk is
en dan zal hij er geen behoefte
aan hebben om anderen te kwetsen.
Authentieke zelfexpressie brengt
genezing, verlossing en verlichting.
Onthoud je lied en je krijgt een onweerstaanbaar charisma...
en je vindt bovendien innerlijke vrede.
(Alan Cohen)
vrijdag 11 november 2016
Hoe weinig ik van nut ben
Hoe weinig ik van nut ben,
Ik hef mijn vinger en laat
Niet de kleinste streep achter
In de lucht.
De tijd doet mijn gezicht vervagen,
Ze is reeds begonnen.
Achter mijn voetstappen in het stof
Wast de regen de straten blank
Als een huisvrouw.
Ik was hier.
Ik ga voorbij
Zonder spoor.
De olmen langs de weg
Wenken me toe hoe ik nader,
Groen blauw gouden groet,
En vergeten mij,
Voordat ik voorbij ben.
Ik ga voorbij –
Maar misschien laat ik achter
De zachte klank van mijn stem,
Mijn lachen en mijn tranen
En ook de groet van de bomen in de avond
Op een stukje papier.
En in het voorbijgaan
Helemaal zonder bedoeling,
Steek ik de een of andere
Lantaarn aan
In de harten aan de rand van de weg.
Ik hef mijn vinger en laat
Niet de kleinste streep achter
In de lucht.
De tijd doet mijn gezicht vervagen,
Ze is reeds begonnen.
Achter mijn voetstappen in het stof
Wast de regen de straten blank
Als een huisvrouw.
Ik was hier.
Ik ga voorbij
Zonder spoor.
De olmen langs de weg
Wenken me toe hoe ik nader,
Groen blauw gouden groet,
En vergeten mij,
Voordat ik voorbij ben.
Ik ga voorbij –
Maar misschien laat ik achter
De zachte klank van mijn stem,
Mijn lachen en mijn tranen
En ook de groet van de bomen in de avond
Op een stukje papier.
En in het voorbijgaan
Helemaal zonder bedoeling,
Steek ik de een of andere
Lantaarn aan
In de harten aan de rand van de weg.
(Hilde Domin)
vrijdag 4 november 2016
Enige woorden over de ziel
Een ziel heb je zo nu en dan.
Niemand heeft haar ononderbroken
en voor altijd.
Dagen en dagen,
jaren en jaren
kunnen zonder haar voorbijgaan.
Soms verwijlt ze alleen in het vuur
en de vrees van de kinderjaren
wat langer bij ons.
Soms alleen in de verbazing
dat we oud zijn.
Zelden staat ze ons bij
tijdens slopende bezigheden
als meubels verplaatsen
en koffers tillen
of een weg afleggen op knellende schoenen.
Bij het invullen van formulieren
en het hakken van vlees
heeft ze doorgaans vrij.
Aan een op de duizend gesprekken
neemt ze deel,
maar zelfs dat is niet zeker,
want ze zwijgt liever.
Wanneer ons lichaam begint te lijden en lijden,
verlaat ze stilletjes haar post.
Ze is kieskeurig:
ziet ons liever niet in de massa,
walgt van onze strijd om maar te winnen
en van ons wapengekletter.
Vreugde en verdriet
zijn voor haar geen verschillende gevoelens.
Alleen als die twee zijn verbonden,
Is ze bij ons.
We kunnen op haar rekenen
wanneer we nergens zeker van zijn,
maar alles willen weten.
Wat materiële zaken betreft
houdt ze van de klokken met een slinger
en van spiegels, die vlijtig hun werk doen,
ook wanneer niemand kijkt.
Ze vertelt niet waar ze vandaan komt
en wanneer ze van ons verdwijnt,
maar lijkt zulke vragen beslist te verwachten.
Het ziet ernaar uit
dat net als wij haar
zij ons ook
ergens voor nodig heeft.
Niemand heeft haar ononderbroken
en voor altijd.
Dagen en dagen,
jaren en jaren
kunnen zonder haar voorbijgaan.
Soms verwijlt ze alleen in het vuur
en de vrees van de kinderjaren
wat langer bij ons.
Soms alleen in de verbazing
dat we oud zijn.
Zelden staat ze ons bij
tijdens slopende bezigheden
als meubels verplaatsen
en koffers tillen
of een weg afleggen op knellende schoenen.
Bij het invullen van formulieren
en het hakken van vlees
heeft ze doorgaans vrij.
Aan een op de duizend gesprekken
neemt ze deel,
maar zelfs dat is niet zeker,
want ze zwijgt liever.
Wanneer ons lichaam begint te lijden en lijden,
verlaat ze stilletjes haar post.
Ze is kieskeurig:
ziet ons liever niet in de massa,
walgt van onze strijd om maar te winnen
en van ons wapengekletter.
Vreugde en verdriet
zijn voor haar geen verschillende gevoelens.
Alleen als die twee zijn verbonden,
Is ze bij ons.
We kunnen op haar rekenen
wanneer we nergens zeker van zijn,
maar alles willen weten.
Wat materiële zaken betreft
houdt ze van de klokken met een slinger
en van spiegels, die vlijtig hun werk doen,
ook wanneer niemand kijkt.
Ze vertelt niet waar ze vandaan komt
en wanneer ze van ons verdwijnt,
maar lijkt zulke vragen beslist te verwachten.
Het ziet ernaar uit
dat net als wij haar
zij ons ook
ergens voor nodig heeft.
(Wyslawa Szymborska)
Abonneren op:
Posts (Atom)