zaterdag 28 november 2015
'Keuze' bestaat niet
Denk je dat je ervoor kiest om dit te lezen?
Het is hoogstens zo
Dat deze woorden je aandacht trekken.
Je weet niet welke woorden er staan
En wat ze te zeggen hebben
Tot je ze leest,
Dus hoe kun je dan de keus maken
Of je ze gaat lezen of niet?
Zelfs als je het hiermee eens bent
Kun je nog geloven dat je het vermogen hebt om te kiezen
Of je verder leest of niet.
'Het eerste stuk is saai, dus de kans is groot
- dat de rest even saai is.'
In feite
Kun je zelfs daar niet voor kiezen:
er bestaat niet zoiets als 'keuze',
Merk op dat doorlezen gebeurt
Of niet gebeurt.
Verder lezen mag gevolgd zijn op de gedachte
'Ik denk dat ik doorlees',
Maar dat is gewoon iets anders dat gebeurde,
Een even onbeheersbare gebeurtenis.
Dit gebeurt gewoon.
Er is geen sprake van keuze en verantwoordelijkheid.
Als dat gezien wordt
Blijken schuld en blaam niet meer dan misvattingen.
Dan is er vrijheid
Verlossing
Eeuwige zaligheid.
Dan is er absolute vergevingsgezindheid
naar alles en iedereen toe.
Dat is liefde.
Het is hoogstens zo
Dat deze woorden je aandacht trekken.
Je weet niet welke woorden er staan
En wat ze te zeggen hebben
Tot je ze leest,
Dus hoe kun je dan de keus maken
Of je ze gaat lezen of niet?
Zelfs als je het hiermee eens bent
Kun je nog geloven dat je het vermogen hebt om te kiezen
Of je verder leest of niet.
'Het eerste stuk is saai, dus de kans is groot
- dat de rest even saai is.'
In feite
Kun je zelfs daar niet voor kiezen:
er bestaat niet zoiets als 'keuze',
Merk op dat doorlezen gebeurt
Of niet gebeurt.
Verder lezen mag gevolgd zijn op de gedachte
'Ik denk dat ik doorlees',
Maar dat is gewoon iets anders dat gebeurde,
Een even onbeheersbare gebeurtenis.
Dit gebeurt gewoon.
Er is geen sprake van keuze en verantwoordelijkheid.
Als dat gezien wordt
Blijken schuld en blaam niet meer dan misvattingen.
Dan is er vrijheid
Verlossing
Eeuwige zaligheid.
Dan is er absolute vergevingsgezindheid
naar alles en iedereen toe.
Dat is liefde.
(Guy Smith)
zaterdag 21 november 2015
Ben ik lichaam en geest?
'Ik' is het eerste voornaamwoord. Het tweede is 'ben'.
Als je weet wat 'Ik ben' is, ben je vrij.
Het wordt 'Zijn' genoemd.
Niet dit of dat zijn. Gewoon alleen maar Zijn.
IK BEN.
Het is iets heel anders dan identificatie
met het lichaam.
Het lichaam blijft ervaringen doormaken, maar jij niet.
Je zult vrij zijn van het hele gedoe.
Maar voor andere mensen, voor anderen, zal het lijken
alsof je doet wat je aan het doen bent.
Het lijkt alsof het werkelijk is wat je doet.
Maar als je de waarheid over jezelf ontdekt
en ontwaakt,
zul je niet langer vastzitten aan je lichaam.
Tegelijkertijd zul je voor anderen
een lichaam lijken te zijn,
en ze zullen zien wat voor spelletjes je allemaal speelt.
Maar jij zult daar vrij van zijn.
En toch zal je lichaam die spelletjes blijven spelen.
Het is een paradox.
Je lichaam verschijnt als het water in de luchtspiegeling,
als de slang in het touw.
Maar als je ontwaakt ben je niet langer het lichaam.
En is er niemand.
Maar het lichaam lijkt voor anderen wel echt te zijn.
Daarom gebeurt er, als een Jnani sterft of lijkt te lijden,
in feite niets met de Jnani.
Maar met de ajnani gebeurt er van alles.
Hij ziet lijden.
Hij vereenzelvigt zich met verdriet, of de dood,
en met alle andere dingen.
Daarom zeg ik jullie: laat je door die dingen
niet van de wijs brengen.
Onderzoek 'aan wie doen ze zich voor?' en wees vrij.
Als je weet wat 'Ik ben' is, ben je vrij.
Het wordt 'Zijn' genoemd.
Niet dit of dat zijn. Gewoon alleen maar Zijn.
IK BEN.
Het is iets heel anders dan identificatie
met het lichaam.
Het lichaam blijft ervaringen doormaken, maar jij niet.
Je zult vrij zijn van het hele gedoe.
Maar voor andere mensen, voor anderen, zal het lijken
alsof je doet wat je aan het doen bent.
Het lijkt alsof het werkelijk is wat je doet.
Maar als je de waarheid over jezelf ontdekt
en ontwaakt,
zul je niet langer vastzitten aan je lichaam.
Tegelijkertijd zul je voor anderen
een lichaam lijken te zijn,
en ze zullen zien wat voor spelletjes je allemaal speelt.
Maar jij zult daar vrij van zijn.
En toch zal je lichaam die spelletjes blijven spelen.
Het is een paradox.
Je lichaam verschijnt als het water in de luchtspiegeling,
als de slang in het touw.
Maar als je ontwaakt ben je niet langer het lichaam.
En is er niemand.
Maar het lichaam lijkt voor anderen wel echt te zijn.
Daarom gebeurt er, als een Jnani sterft of lijkt te lijden,
in feite niets met de Jnani.
Maar met de ajnani gebeurt er van alles.
Hij ziet lijden.
Hij vereenzelvigt zich met verdriet, of de dood,
en met alle andere dingen.
Daarom zeg ik jullie: laat je door die dingen
niet van de wijs brengen.
Onderzoek 'aan wie doen ze zich voor?' en wees vrij.
(Robert Adams)
zaterdag 14 november 2015
Vrijheid
Vrijheid is iets, dat buiten tijd en ruimte en oorzakelijkheid ligt.
Dus de vrijheid, die wij wezenlijk zijn, heeft geen oorzaak.
Je kunt niets doen om die vrijheid te laten komen, want die is er al.
Water kan niets doen om natheid te veroorzaken.
Water kent niets anders dan natheid.
Alleen onze manier van kijken is zó geworden,
dat wij die éne ervaring, die wij zijn, in twee stukken splijten:
Ik en de Wereld (subject en object).
En als wij de zaak zó bekijken dan zien wij de vrijheid,
die wij wezenlijk zijn, over het hoofd.
Niets kan dus vrijheid veroorzaken.
De vrijheid is er al.
Maar omdat wij in die vrijheid
een subject en een object projecteren,
lijkt het of wij gebonden zijn
en dat is nu juist de illusie.
Nogmaals: Niets kan dus vrijheid veroorzaken.
Het enige wat je kunt doen,
is de schijnbare onvrijheid uit de weg ruimen
door scherp te kijken.
Daar hoef je niets voor te doen.
Je hoeft alleen maar scherp te kijken.
Alle dingen zijn van ons afhankelijk.
Aan de buitenkant is er dus niets, dat mij kan binden.
Aan de binnenkant: 'Wat zou gebonden kunnen zijn?'.
De persoonlijkheid.
Maar die persoonlijkheid is heel vaak tot op de draad
uitgeplozen en bestaat helemaal niet.
Het is alleen maar een manier van denken,
het is een image, een fantasie.
Hoe kan een image gebonden zijn of niet gebonden zijn.
Dat slaat nergens op.
Nee, wij maken een image en dat image is:
'Ik ben iemand, die gebonden is'.
Dat is maar een image en dat moet je dus doorzien.
Het idee van gebonden zijn
maakt deel uit van het image dat je niet bent.
Dus noch aan de buitenkant is er iets,
dat mij zou kunnen binden,
noch aan de binnenkant is er iets, dat
gebonden zou kunnen worden
Gebondenheid is derhalve
van alle kanten bezien een totale illusie.
Er bestaat niet zoiets.
Het is alleen maar een idee,
een fantasie dat er een Ik is, dat gebonden is,
omdat ik in dat plaatje kruip, mij ermee verweef,
denk je dat er inderdaad gebondenheid bestaat.
Scherp kijken leert je, dat dit onzinnig is.
Dus de vrijheid, die wij wezenlijk zijn, heeft geen oorzaak.
Je kunt niets doen om die vrijheid te laten komen, want die is er al.
Water kan niets doen om natheid te veroorzaken.
Water kent niets anders dan natheid.
Alleen onze manier van kijken is zó geworden,
dat wij die éne ervaring, die wij zijn, in twee stukken splijten:
Ik en de Wereld (subject en object).
En als wij de zaak zó bekijken dan zien wij de vrijheid,
die wij wezenlijk zijn, over het hoofd.
Niets kan dus vrijheid veroorzaken.
De vrijheid is er al.
Maar omdat wij in die vrijheid
een subject en een object projecteren,
lijkt het of wij gebonden zijn
en dat is nu juist de illusie.
Nogmaals: Niets kan dus vrijheid veroorzaken.
Het enige wat je kunt doen,
is de schijnbare onvrijheid uit de weg ruimen
door scherp te kijken.
Daar hoef je niets voor te doen.
Je hoeft alleen maar scherp te kijken.
Alle dingen zijn van ons afhankelijk.
Aan de buitenkant is er dus niets, dat mij kan binden.
Aan de binnenkant: 'Wat zou gebonden kunnen zijn?'.
De persoonlijkheid.
Maar die persoonlijkheid is heel vaak tot op de draad
uitgeplozen en bestaat helemaal niet.
Het is alleen maar een manier van denken,
het is een image, een fantasie.
Hoe kan een image gebonden zijn of niet gebonden zijn.
Dat slaat nergens op.
Nee, wij maken een image en dat image is:
'Ik ben iemand, die gebonden is'.
Dat is maar een image en dat moet je dus doorzien.
Het idee van gebonden zijn
maakt deel uit van het image dat je niet bent.
Dus noch aan de buitenkant is er iets,
dat mij zou kunnen binden,
noch aan de binnenkant is er iets, dat
gebonden zou kunnen worden
Gebondenheid is derhalve
van alle kanten bezien een totale illusie.
Er bestaat niet zoiets.
Het is alleen maar een idee,
een fantasie dat er een Ik is, dat gebonden is,
omdat ik in dat plaatje kruip, mij ermee verweef,
denk je dat er inderdaad gebondenheid bestaat.
Scherp kijken leert je, dat dit onzinnig is.
(Wolter Keers)
zondag 8 november 2015
Wat is je doel?
Wat is je doel?
Als leven het doel is, dan heb je je doel al bereikt.
Want je leeft nu.
En dat is het enige kapitaal dat je hebt.
Als leven het doel is, ben je nu gerealiseerd.
Als je je dat realiseert.
Maar je leeft alsof er iets anders is dan nu.
Alsof het verleden reëler is dan nu.
Alsof de toekomst reëler is dan nu.
De spanning van het verleden
en de spanning van het worden
die we allemaal op de een
of andere manier meezeulen
lijkt het goddelijke nu te overschaduwen,
te vernietigen.
In werkelijkheid is het niet zo.
Maar als je het zo ziet, lijkt het zo.
Niets kan dat wat je wezenlijk bent verstoren.
Elke verstoring is in de omgeving.
Lichaam, denken en voelen zijn ook omgeving,
vergis je daar niet in.
Daar kan een verstoring zijn.
Dat is geen probleem.
Realiseer dat je vanuit de kern naar de verstoring kijkt
en nooit vanuit de verstoring naar de kern.
Niets verstoort het goddelijke nu.
Dat hoef je niet te oefenen,
hoe kun je divine presence oefenen?
Want er is een moment
dat je het levende nu niet kent?
Het is een openbaar geheim.
Het is altijd toegankelijk.
Het is de poortloze poort.
Elk moment is een kans naar zelfrealisatie.
Te zien dat je dat tijdloze bent,
het goddelijke nu,
dan verspil je geen tijd meer.
Be alive.
Als leven het doel is, dan heb je je doel al bereikt.
Want je leeft nu.
En dat is het enige kapitaal dat je hebt.
Als leven het doel is, ben je nu gerealiseerd.
Als je je dat realiseert.
Maar je leeft alsof er iets anders is dan nu.
Alsof het verleden reëler is dan nu.
Alsof de toekomst reëler is dan nu.
De spanning van het verleden
en de spanning van het worden
die we allemaal op de een
of andere manier meezeulen
lijkt het goddelijke nu te overschaduwen,
te vernietigen.
In werkelijkheid is het niet zo.
Maar als je het zo ziet, lijkt het zo.
Niets kan dat wat je wezenlijk bent verstoren.
Elke verstoring is in de omgeving.
Lichaam, denken en voelen zijn ook omgeving,
vergis je daar niet in.
Daar kan een verstoring zijn.
Dat is geen probleem.
Realiseer dat je vanuit de kern naar de verstoring kijkt
en nooit vanuit de verstoring naar de kern.
Niets verstoort het goddelijke nu.
Dat hoef je niet te oefenen,
hoe kun je divine presence oefenen?
Want er is een moment
dat je het levende nu niet kent?
Het is een openbaar geheim.
Het is altijd toegankelijk.
Het is de poortloze poort.
Elk moment is een kans naar zelfrealisatie.
Te zien dat je dat tijdloze bent,
het goddelijke nu,
dan verspil je geen tijd meer.
Be alive.
(Alexander Smit)
maandag 2 november 2015
Ons ware erfgoed
De kosmos is gevuld met kostbare juwelen.
Ik wil jou daar deze morgen een handvol van geven.
Ieder moment van je leven is een juweel,
dat schittert en aarde en hemel,
water en wolken bevat.
Alleen als je zachtjes ademt
worden de wonderen vertoond.
Opeens hoor je de vogels zingen,
de dennen neuriën,
je ziet de bloemen bloeien,
de blauwe hemel,
de witte wolken,
de glimlach en de wonderlijke blik
van je geliefde.
Jij, de rijkste persoon op aarde,
altijd bedelend om een stuk brood,
wees niet langer het berooide kind.
Kom terug en eis je erfdeel op.
Laten we blij zijn om ons geluk
en dat aan iedereen uitdelen.
Koester het hier en nu.
Laat de stroom verdriet maar los.
En sluit heel het leven in je armen.
Ik wil jou daar deze morgen een handvol van geven.
Ieder moment van je leven is een juweel,
dat schittert en aarde en hemel,
water en wolken bevat.
Alleen als je zachtjes ademt
worden de wonderen vertoond.
Opeens hoor je de vogels zingen,
de dennen neuriën,
je ziet de bloemen bloeien,
de blauwe hemel,
de witte wolken,
de glimlach en de wonderlijke blik
van je geliefde.
Jij, de rijkste persoon op aarde,
altijd bedelend om een stuk brood,
wees niet langer het berooide kind.
Kom terug en eis je erfdeel op.
Laten we blij zijn om ons geluk
en dat aan iedereen uitdelen.
Koester het hier en nu.
Laat de stroom verdriet maar los.
En sluit heel het leven in je armen.
(Thich Nhat Hanh)
Abonneren op:
Posts (Atom)