We zijn in onmiddellijke, pure aanwezigheid geduwd
Waar we geen grond meer onder de voeten hebben
Voor redenaties over waarheid en onwaarheid
Zonder referenties of verwijzingen,
In grenzeloze transparantie,
Buiten het bereik van de valkuil van filosofie,
Eten, bewegen, slapen, zitten,
Dag en nacht; één glad continu geheel
We leven in de gelijkheid van de realiteit van onze eigen aard.
Met geen goden om te aanbidden, geen duivels om uit te drijven,
Niet langer nog de gewoonte om speciaal in meditatie te gaan zitten.
Zonder pretentie, vrij en op z’n gemak
Hier is een ongedwongen meester,
Zonder een gevoel van trots over zijn besef van totaliteit.
Wijd open, losjes rondhangend in spontaniteit en eenheid,
Zonder de behoefte om te handelen,
Veilig in het nu, vrij van stress en ongemak, is hij gelukkig.
Subtiel helder inzicht is zonder bodem
En meditatie is niet een speciale staat.
Dus er is geen discipline meer om na te streven,
En geen doel nog om te bereiken
Nergens enige voorkeur, elk onderscheid gladgestreken
Geen noodzaak voor streven en strijden, in nul dimensies,
Zijn wij tevreden.
Door de afwezigheid van ambitie
Eindigt iedere gedisciplineerde beoefening
En omdat er niets is wat we zouden kunnen verliezen,
Laten we alle benauwende correcties varen
Aangezien noch iets, noch alles, noch niets bestaat
Is alles wat verschijnt, alles wat gebeurt, altijd al vrij.
Maar aangezien bevrijding van nature, in het nu,
Door zichzelf, onmogelijk is
Is er in de totaliteit waar je niet naar kunt verwijzen
Niets wat nog opgelost hoeft te worden.
(Longchenpa)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten