donderdag 1 augustus 2013

Heldere momenten

Als we naar kunstwerken kijken die naar het ultieme verwijzen, 
die het oneindige in onszelf openbaren, is dat een adembenemende ervaring. 
Als vanzelf herinneren we ons, dat de werkelijkheid meer is dan we dachten. 
Niet dat we door die ervaring in een andere dimensie komen, 
maar we gaan op in dat wat alle dimensies te boven gaat
Sommige kunstwerken (daarbij kan het gaan om een schilderij, een beeldhouwwerk, 
een gedicht, een muziekstuk of wat dan ook) 
kunnen ons boven onze denkbeelden omtrent de wereld uittillen. 

Ze brengen ons buiten onszelf
Zo'n kunstwerk wijst naar een transpersoonlijke Ruimte 
waar het Oorspronkelijk Gezicht in zijn volle glorie schijnt. 
In een flits worden we geconfronteerd met het diepste dat we kunnen voelen, 
het hoogste dat we ons kunnen voorstellen: 
we stijgen boven onszelf uit en krijgen even voeling met onze diepste 
en meest wezenlijke grond. 
Dat is kunst in haar hoogste en oorspronkelijkste betekenis: 
kunst die als een katalysator werkt 
bij het - ,letterlijk - 'ont-dekken' van onze ware identiteit. 
Al deze beelden zijn in feite 'wegwijzers' naar het beeldloze 
en kunnen de herkenning van onze oneindige natuur naar de oppervlakte brengen.

Sommige kunstwerken weerspiegelen op heel bijzondere wijze 
de diepste hunkeringen van het menselijk hart in zijn zoektocht naar het oneindige. 
Ze zijn een hulde aan onvoorwaardelijke liefde, 
ze roepen zowel de doodsangst als de extase op 
die gepaard gaan met ons smachten naar ons geboorterecht. 
Maar andere werken kunnen een regelrechte uitnodiging zijn 
om het oneindige aspect van ons bestaan opnieuw te ontdekken. 
Zowel moderne kunst (bijv. de abstracte werken van Kazimir Malevich, 
Barnett Newman, Anish Kapoor, Mark Rothko en Yves Klein) 
als oude hindoeïstische en boeddhistische yantra's 
(abstracte meditatiebeelden die in de tantra-traditie worden gebruikt) 
zijn soms als spiegels die de desperate zoektocht 
naar ons intiemste zelf weerkaatsen.

Hun fluistering kan indringend en hardnekkig zijn en het verlangen weerspiegelen, 
boven onze menselijke conditioneringen uit te stijgen. 
Al deze 'spiegels' kunnen als pijlen zijn die tot de diepste lagen 
van onze oneindige natuur doordringen. 
Dergelijke kunstwerken kunnen als spiegels fungeren 
in onze hunkering thuis te komen bij ons ware Zelf.
(Jan Kersschot)



Geen opmerkingen: