woensdag 29 mei 2013
Van lijden naar liefde
We zijn meer dan alleen maar ons lichaam, meer dan uitsluitend onze conditionering.
De oorzaak van lijden
Als je gaat onderzoeken wat werkelijk waar is in je ervaring van het Zijn,
dan ontstaan er openingen die de beperkte staat van bewustzijn meenemen
naar een ruimer veld van zuiver gewaarzijn.
We zijn meer dan ons lichaam
We zijn meer dan ons lichaam
Ongeacht religieuze en culturele verschillen is het idee 'ik ben het lichaam'
de alom heersende conditionering, die wereldwijd aanwezig lijkt te zijn
en zich eeuw na eeuw voortzet.
We zijn meer dan alleen maar ons lichaam,
meer dan uitsluitend onze conditionering.
We zijn het allesomvattende bewustzijn.
Een mens moet daar op een gegeven moment wel over gaan nadenken.
Het kan zijn dat je hier nog nooit van gehoord hebt,
Het kan zijn dat je hier nog nooit van gehoord hebt,
maar als het gehoord wordt, kan het een spontane oerherkenning
teweegbrengen die leidt tot een openstaan voor, een hunkering
of drang naar het vinden van de waarheid.
Je kunt je er heel sterk toe aangetrokken voelen
om de identiteit die je denkt te bezitten te gaan onderzoeken,
om zo uit de hypnose te komen van de conditionering
die ons doet geloven dat we een volkomen autonoom
en individueel wezen zijn - de scheppers van ons eigen bestaan.
Dit spreek het egodenken weliswaar aan,
maar het is wel het de belangrijkste oorzaak van lijden, zelfzucht,
uitbuiting en vijandigheid in de wereld.
De oorzaak van lijden
Het idee 'ik ben het lichaam' en 'dit is van mij' brengt een zelfzuchtige
en agressieve manier van leven met zich mee, die ver afstaat
van de vrede en tevredenheid die het resultaat zijn
van een intelligent en harmonieus bestaan.
Als je gaat onderzoeken wie of wat je bent, als je geïntroduceerd wordt
tot de weg van de introspectie en onderzoekt wat werkelijk waar is
in je ervaring van het Zijn,
dan ontstaan er openingen die de beperkte staat van bewustzijn
meenemen naar een ruimer veld van zuiver gewaarzijn.
Als het bewustzijn zich opent, wordt er een toename ervaren van liefde
Als het bewustzijn zich opent, wordt er een toename ervaren van liefde
en begrip, mededogen en een moeiteloze stilte.
Al die verfijnde kwaliteiten krijgen dan de ruimte.
Ik noem ze vaak de parfums van het Zijn.
(Mooji)
donderdag 23 mei 2013
Dingen waarvoor geen woorden bestaan
Wie leest deze woorden?
Wie kijkt
naar wat zich
binnen
buiten
overal bevindt?
Alles
overal
iedereen
altijd
is het Zelf
zich van zichzelf
bewust
Bewegingloos
ligt Het
zichzelf te zijn
oordeelloos
is Het zichzelf
genoeg
Het Zelf gaat vooraf
aan alles
en iedereen
aan altijd
en overal.
Het Zelf
heeft geen weet.
Het is geborgen in zichzelf
neemt vorm aan
als land
als mens.
Het Zelf is Zijn
is wat je bent
is waar je bent
is wat het is.
Het is
warme regen in de tropen
angst om te vallen
de vreugde van een kind.
Het regent
het groeit
het smelt
Het
is
dat Het.
Het is wat is
niet wat hoort te zijn
wat hoort te zijn
is niet wat is.
Alleen wat Is
Is.
Dat ben jij.
(Han van den Boogaard)
maandag 20 mei 2013
Veel-weten en niet-weten
Naarmate men meer weet,
valt beter in het oog dat men niets weet.
Zo maakt toch het veel-weten
tenslotte ruimte voor het koninklijke niet-weten.
Het veel-weten is het volk,
het niet-weten is de koning.
Het veel-weten is het materiaal,
maar het niet-weten hanteert en bewerkt het.
De doden bouwen op het veel-weten.
De levenden op het niet-weten.
Ook Pascal maakt onderscheid tussen 'natuurlijke' onwetendheid
waarboven het verstand zich verheft en de wijze onwetendheid,
waaraan het verstand zich onderwerpt.
De wijze onwetendheid valt hem ten deel die zichzelf kent.
Zo gezien verhoudt ook het weten van de mens zich polair.
Enerzijds het onwijze weten dat zichzelf nooit genoeg is
en rusteloos naar uitbreiding streeft
en anderzijds het wijze niet-weten,
dat zichzelf genoeg is en zijn rust vindt
in het geestelijk middelpunt der eigen eenheid.
.../...
Deze toestand van niet-weten nu is de ware werkelijkheid.
Onveranderlijk, klaar, helder, licht, koel, zuiver, open en waarachtig.
Er is geen beroering in, geen hartstocht, geen emotie,
noch iets dat wij aandoening zouden kunnen noemen.
Het is zonder sensatie en on-gecompliceerd.
Het is eenvoudig en onvergelijkelijk.
Het is uniek.
valt beter in het oog dat men niets weet.
Zo maakt toch het veel-weten
tenslotte ruimte voor het koninklijke niet-weten.
Het veel-weten is het volk,
het niet-weten is de koning.
Het veel-weten is het materiaal,
maar het niet-weten hanteert en bewerkt het.
De doden bouwen op het veel-weten.
De levenden op het niet-weten.
Ook Pascal maakt onderscheid tussen 'natuurlijke' onwetendheid
waarboven het verstand zich verheft en de wijze onwetendheid,
waaraan het verstand zich onderwerpt.
De wijze onwetendheid valt hem ten deel die zichzelf kent.
Zo gezien verhoudt ook het weten van de mens zich polair.
Enerzijds het onwijze weten dat zichzelf nooit genoeg is
en rusteloos naar uitbreiding streeft
en anderzijds het wijze niet-weten,
dat zichzelf genoeg is en zijn rust vindt
in het geestelijk middelpunt der eigen eenheid.
.../...
Deze toestand van niet-weten nu is de ware werkelijkheid.
Onveranderlijk, klaar, helder, licht, koel, zuiver, open en waarachtig.
Er is geen beroering in, geen hartstocht, geen emotie,
noch iets dat wij aandoening zouden kunnen noemen.
Het is zonder sensatie en on-gecompliceerd.
Het is eenvoudig en onvergelijkelijk.
Het is uniek.
(Barend van der Meer)
donderdag 16 mei 2013
Op een dag waarop de wind perfect waait...
Op een dag waarop de wind perfect waait
hoeft het zeil slechts geopend te worden om een wereld vol schoonheid te zien.
Vandaag is zo’n dag.
Mijn ogen zijn als de zon, vol beloften.
De belofte van het leven die zich iedere ochtend opnieuw ontvouwt.
Het gevende, levende hart en die bal van licht
strelen de Aarde met intense tederheid.
Een zachte bries raakt de ziel.
Ik herken deze liefde, dit trommelend ritme.
Ik voel het als armen om me heen;
Is dit het zelf in mij, die schoonheid die hier staat?
Vrede is heerlijk
Maar een extatische dans is vol vreugde en minder zelfgericht:
In samenzijn beroert Hij onze lippen.
Als het een dag is waarop de wind perfect waait
hoeft het zeil slechts geopend te worden
en de liefde is daar.
Vandaag is zo’n dag.
hoeft het zeil slechts geopend te worden om een wereld vol schoonheid te zien.
Vandaag is zo’n dag.
Mijn ogen zijn als de zon, vol beloften.
De belofte van het leven die zich iedere ochtend opnieuw ontvouwt.
Het gevende, levende hart en die bal van licht
strelen de Aarde met intense tederheid.
Een zachte bries raakt de ziel.
Ik herken deze liefde, dit trommelend ritme.
Ik voel het als armen om me heen;
Is dit het zelf in mij, die schoonheid die hier staat?
Vrede is heerlijk
Maar een extatische dans is vol vreugde en minder zelfgericht:
In samenzijn beroert Hij onze lippen.
Als het een dag is waarop de wind perfect waait
hoeft het zeil slechts geopend te worden
en de liefde is daar.
Vandaag is zo’n dag.
(Djelal-oed-Din-Roemi)
zaterdag 11 mei 2013
Wie helder ziet
Waar je ook zoekt,
in geen kroeg is iemand te vinden
zo gek als ik!
Hier ligt mijn besmeurd kleed.
Daar mijn boeken
- hoe lang keek ik ze al niet in.
Alles verpandde ik voor wijn.
Mijn hart is zwaar van 't stof
terwijl het helder dient te zijn,
een spiegel voor 't gelaat
van de Grote Koning.
Gun me een straal slechts vanuit uw stede
en mijn macht zal ten einde zijn.
Er stroomt een stroom uit mijn ogen
de zoom van mijn mantel is nat
van een rivier zo groot
dat zij cipressen tot groei kan brengen.
Och, breng me het wijnvat.
Verscholen is de wang van mijn geliefde
en sinds die tijd kwam een smart over me
die mijn ogen maakte tot een bittere zee.
Bij de hand die mij de wijn schenkt
zweer ik dat de beker mijn lippen niet zal raken
eer mijn vrouwe met haar stralend oog
mijn feest komt verblijden
en haar geheim zich losmaakt van haar,
zoals een vlam de kaars ontvlucht.
Och ik, arme mot, verzengen zal ik.
Hoe kan ik zonder zonsverduistering
het liefdeslicht aanschouwen?
Rode wijn aanbid ik.
En haar aanbid ik evenzeer!
Spreek me niet over iets anders.
Niets naast de wijn beroert me meer dan zij.
De narcis blikt trots de wereld in
maar verbleekt naast haar stralend oog.
Wat zou het.
Wie helder ziet volgt geen blinde gids.
in geen kroeg is iemand te vinden
zo gek als ik!
Hier ligt mijn besmeurd kleed.
Daar mijn boeken
- hoe lang keek ik ze al niet in.
Alles verpandde ik voor wijn.
Mijn hart is zwaar van 't stof
terwijl het helder dient te zijn,
een spiegel voor 't gelaat
van de Grote Koning.
Gun me een straal slechts vanuit uw stede
en mijn macht zal ten einde zijn.
Er stroomt een stroom uit mijn ogen
de zoom van mijn mantel is nat
van een rivier zo groot
dat zij cipressen tot groei kan brengen.
Och, breng me het wijnvat.
Verscholen is de wang van mijn geliefde
en sinds die tijd kwam een smart over me
die mijn ogen maakte tot een bittere zee.
Bij de hand die mij de wijn schenkt
zweer ik dat de beker mijn lippen niet zal raken
eer mijn vrouwe met haar stralend oog
mijn feest komt verblijden
en haar geheim zich losmaakt van haar,
zoals een vlam de kaars ontvlucht.
Och ik, arme mot, verzengen zal ik.
Hoe kan ik zonder zonsverduistering
het liefdeslicht aanschouwen?
Rode wijn aanbid ik.
En haar aanbid ik evenzeer!
Spreek me niet over iets anders.
Niets naast de wijn beroert me meer dan zij.
De narcis blikt trots de wereld in
maar verbleekt naast haar stralend oog.
Wat zou het.
Wie helder ziet volgt geen blinde gids.
(Hafiz)
maandag 6 mei 2013
Wat je moet weten om verlicht te worden
Hier heb je alles wat je moet weten om verlicht te worden:
Ga zitten, hou je koest, en vraag jezelf af wat waar is,
net zolang totdat je dat weet. Dat is alles.
Dat is de hele kunst - een complete verlichtingsleer,
een complete handleiding.
Als je ooit vragen of problemen hebt
- wat voor vragen of problemen dan ook -
het antwoord is altijd precies hetzelfde:
Ga zitten, hou je koest, en vraag jezelf af wat waar is,
net zolang totdat je dat weet.
Met andere woorden: spring van een rots af.
Ga niet bij de afgrond zitten
om daar eens goed over nat te denken.
Lees geen boeken over mensen die van rotsen afspringen.
Ga niet de kunst en wetenschap
van het juiste springen bestuderen.
Word niet lid van een zelfhulpgroep
voor mensen die van een rots willen afspringen.
Ga niet om de nek van iemand hangen
die van een rots is afgesprongen.
Spring gewoon!
Ga zitten, hou je koest, en vraag jezelf af wat waar is,
net zolang totdat je dat weet. Dat is alles.
Dat is de hele kunst - een complete verlichtingsleer,
een complete handleiding.
Als je ooit vragen of problemen hebt
- wat voor vragen of problemen dan ook -
het antwoord is altijd precies hetzelfde:
Ga zitten, hou je koest, en vraag jezelf af wat waar is,
net zolang totdat je dat weet.
Met andere woorden: spring van een rots af.
Ga niet bij de afgrond zitten
om daar eens goed over nat te denken.
Lees geen boeken over mensen die van rotsen afspringen.
Ga niet de kunst en wetenschap
van het juiste springen bestuderen.
Word niet lid van een zelfhulpgroep
voor mensen die van een rots willen afspringen.
Ga niet om de nek van iemand hangen
die van een rots is afgesprongen.
Spring gewoon!
(Jed McKenna)
Abonneren op:
Posts (Atom)