Dankbaarheid en vertrouwen

Dankbaarheid, dat is het mooiste woord voor het verleden dat ik ken. 

Dankbaarheid komt als ervaren wordt 

dat de obstakels van het verleden bedding blijken te zijn 

van de stroom die in het nu uitmondt. 

Dankbaar wordt erkend dat het niet voorzien was 

en dat het toch gebeurd is en dat het zeer goed is.
Dankbaarheid geef je. 

Het is niet iets dat je overkomt. 

Ook vertrouwen geef je. 

Vertrou­wen is een toekomst die brengt wat nodig is 

precies zoals het nodig is. 

Om te kunnen vertrouwen dien je de discipline op te brengen 

om geen dreiging te projecteren op het leven dat voor je ligt. 

Vertrouwen is wat komen gaat begroeten als hulp. 

In vertrouwen ben je met open armen.

Levend tussen het losgelaten verleden en de niet ingevulde toekomst 

is er nu de mogelijk­heid tot volledige expressie. 

Levend tussen dank­baar­heid en vertrouwen is er liefde.

(Hans Korteweg)