Krokussen

Oranje vogelmelk

Ornithogalum dubium

Vertrouw de Kracht die de weg weet

Vertrouw de Kracht die de weg weet. Dat is een eerste stap. 

Het Oneindige, het Ene volkomen vertrouwen. 

Je mag het God noemen als je dat wilt. Het maakt niet uit hoe je het noemt. 

Het bevindt zich binnenin je. Het bevindt zich buiten je. Het is overal. 

Keer je altijd naar binnen. Daar liggen alle antwoorden. 

Buiten is een droom. Binnenin bevindt zich het Zelf. 

In werkelijkheid is er niets buiten je, en is er geen binnenin. 

Dat is een beeldspraak om dit uit te kunnen leggen. 

Je moet je naar binnen keren omdat je denkt dat je aan de buitenkant leeft. 

Als je je naar binnen keert, 

zal het binnen op den duur verdwijnen, net als het buiten. 

Alles zal verdwijnen als je je naar binnen keert. 

En toch zal alles hetzelfde lijken als het nu is als je ontwaakt, 

alleen zul je er geen deel meer van uitmaken. 

Je zult dingen zien die je nu ook ziet, maar je laat je niet langer voor de gek houden. 

De wereld zal je niet langer voor de gek houden 

door je voor te houden dat dit juist is en dat onjuist, 

en dat dit goed is en dat slecht. 

Daar zul je helemaal klaar mee zijn.

Je richt de aandacht van het denken op zichzelf. 

Als dat gebeurt, verdwijn je als persoon, want die heeft nooit bestaan. 

Maar als het denken zich op de buitenwereld richt, 

dan ben je volop aanwezig in de wereld. 

Dat gaat met allerlei ervaringen gepaard.

Op school leerden ze je om je aandacht naar buiten te richten, 

om je als persoon te manifesteren. 

Maar wat heb je daar aan gehad? 

Het heeft een stelletje idioten van jullie gemaakt. 

Kijk eens naar de wereld waarin we leven. 

Kijk eens wat er allemaal gebeurt. 

Kijk eens naar onze leidende figuren. Overheidsambtenaren, staatslieden. 

Dat zijn allemaal mensen die zich als persoon manifesteren. 

Er is ons geleerd dat je erbuiten valt als je naar binnen gekeerd bent, 

dat je nooit ergens zult komen. Waar wil je dan heen? 

Als die mensen toch eens beseften 

dat de wereld waarin ze spelen helemaal karmisch bepaald is. 

Met andere woorden, iedereen staat op zijn plaats, 

daar waar hij hoort te zijn. Fouten bestaan niet.

Die mensen geloven dus niet dat ze niet het lichaam zijn 

en dat de wereld niet bestaat. 

Ze geloven dat ze lichamen zijn en dat er een wereld en een universum is. 

Ze zouden het feit moeten accepteren dat karma het universum beheerst. 

En dat alles wat er lijkt te zijn een karmisch effect heeft. 

Daarom zeg ik altijd dat fouten niet bestaan. 

Want je bent waar je hoort te zijn, in overeenstemming met de wet van karma. 

Maar ga je nu niet bezighouden met het kwijtraken van je karma, 

want dan ben je nog wel even bezig. 

Je moet daar langzaam uitgroeien en leren zien dat karma nooit heeft bestaan 

en niet werkelijk bestaat. 

Word gewoon wakker. Ontwaak.

(Robert Adams)

Riet - XVI

Riet - XV

Je denkt dat er iets niet in orde is

Je denkt dat er iets niet in orde is
Dat er ergens iets verkeerd is gegaan.

Je denkt dat alles anders zou moeten zijn. 
Met anders bedoel je beter
En je bent er van overtuigd
Dat jij weet wat beter is.

Alle 'verkeerde' dingen
Zou je willen uitbannen.

Oorlog
Ziekte
Lijden
Honger
Vervuiling

Dat zou een goed begin zijn.

Daar valt niets tegenin te brengen.

Het liefst zou je
Alle lieve dieren beschermen
Bommen uitbannen
Onrechtvaardigheid een halt toeroepen
En iedereen gelukkig maken.

Waarom ook niet?
Wie weet lukt het.

En als dat zo is, verzekert Ram Tzu je…

God zal je heel dankbaar zijn
Voor je hulp.

(Ram Tzu)

http://www.samsarabooks.com/

Sneeuw en schaduw

Sneeuwlandschap - VIII

De geheimzinnige Chidr

'O meester - waar is de bron des levens?'

'In de duisternis.

Wanneer je naar haar verlangt, trek als Chidr het juiste schoeisel aan

en loop vooraan op de weg van de hoop, totdat je de duisternis bereikt.'

'Aan welke zijde begint de weg?'

'Vanaf elke zijde, waar je maar gaat.

Wanneer je de weg werkelijk gaat, zal je hem geheel verwerven.'

'Welk kenmerk heeft de duisternis?'

'Donkerheid.

Maar je bent reeds in de duisternis, alleen weet je het niet.

Degene, die deze weg gaat, beseft, als hij zichzelf in de duisternis ziet,

dat hij voorheen ook in de duisternis is geweest en nooit licht heeft gezien.

Dit is dus de eerste stap van de pelgrim.'

'Vanaf hier is het mogelijk, dat hij voortgaat.

Wanneer nu iemand bij deze halteplaats aankomt, kan hij verdergaan.

Wie de bron des levens verlangt, lijdt in de duisternis

onder veel vertwijfeling en ronddwalen.

Wanneer hij de bron waardig is,

ziet hij uiteindelijk na de duisternis het licht.

Hij moet dan niet vluchten voor dat licht,

want het is het licht uit de hemel bij de bron des levens.

Wanneer hij de weg aflegt en zich in deze bron wast,

is hij voor de zwaardslag veilig'.

'Laat je doden door het zwaard der liefde,

opdat je het eeuwige leven zal vinden.

Want van het zwaard van Abu Yahya draagt niemand een teken, die opstond.

Ieder, die zich in deze bron wast, zal nooit meer in de droom wegzinken.

Ieder, die het wezen van de ware werkelijkheid heeft gevonden,

komt uit bij deze bron.'

'Wanneer hij te voorschijn komt uit de bron, heeft hij de kundigheid verkregen,

als de balsem, die, als je je hand tegen de zon houdt en je een druppel van

de balsem  op je hand laat vallen, van je rug van je hand de binnenzijde bereikt.

Wanneer je Chidr geworden bent,

kan je met gemak dwars door de berg Qaf oversteken.'

(Soehrawardi)

Ondergesneeuwde bamboe

Sneeuwimpressie - III

Zelfonderzoek

Bedenk eens hoeveel jaren je door het leven zult gaan 

in de veronderstelling dat je een lichaam,

een geest, een ego bent.

De situaties die je hebt meegemaakt.

De kwellingen, de verrukkingen, 

de dualiteiten.

Je begint nu te zien dat al die dingen

tot de ik-gedachte behoren,

tot het persoonlijke zelf, 

en dat is niet wie je bent. 

Jij bent totale vrijheid 

die absoluut niets te maken heeft 

met het persoonlijke zelf. 

Je moet jezelf eenvoudig afvragen: 

'Wie is dat persoonlijke zelf?

Waar komt het vandaan?

Hoe is het ontstaan?

Hoe heeft het me in zijn greep kunnen krijgen

en me kunnen doen geloven dat ik een mens ben?

Me het gevoel kunnen geven dat ik geboren ben?

En moet sterven?

Wat is dat persoonlijke zelf?

Waar komt het vandaan?'

En als je het spoor volgt van het persoonlijke zelf,

van de ik-gedachte,

ga je zien dat het nooit heeft bestaan.

Het is nooit geboren.

Het is absolute nietsheid.

Dan zul je stralen van geluk,

vol Liefde,

vol Vrede zijn.

(Robert Adams)

http://www.samsarabooks.com/