– voor het vermogen mijn denken te beheersen en tot een staat van meditatie te komen –
besefte ik na enkele jaren dat ik een andere manier moest vinden om te mediteren.
De benadering waarvan ik me bediende werkte niet.
Toen begon ik mijn onderzoek naar wat ik Ware Meditatie noem.
Op een dag praatte ik met mijn lerares, die zei:
‘Als je de oorlog met je geest probeert te winnen, zul je eeuwig in oorlog zijn.’
Dat raakte me echt.
Op dat moment besefte ik dat ik meditatie had gezien als een gevecht met mijn geest.
Ik probeerde mijn geest rustig te krijgen.
Plotseling dacht ik:
‘Lieve hemel, eeuwig is wel vreselijk lang. Ik moet dit heel anders gaan bekijken.’
Als ik door hiermee door te gaan voor altijd in oorlog met mijn geest zou verkeren,
moest ik een manier vinden om dat niet te doen.
Zonder het ook maar te beseffen,
begon ik rustig en diepgaand te onderzoeken hoe het zou zijn
om niet in gevecht te zijn met mijn eigen geest,
met wat ik voelde, met mijn hele ervaring als mens.
Ik begon anders te mediteren.
Ik liet het idee over wat meditatie hoorde te zijn los.
Er zaten allerlei ideeën over meditatie in mijn geest.
Ik werd geacht vredig te zijn; ik werd geacht een bepaald gevoel te hebben,
voornamelijk dat van kalmte.
Meditatie moest me in een verheven zijnstoestand brengen.
Maar omdat ik de techniek van meditatie zoals me die geleerd werd
niet onder de knie kon krijgen, moest ik een andere manier van mediteren ontdekken,
een die niet uitging van een techniek.
Ik ging zitten en liet wat ik ervoer er gewoon zijn, heel intens.
Ik probeerde mijn ervaringen niet meer te beheersen.
Dat werd het begin van zelf ontdekken wat Ware Meditatie is.
Vanaf dat moment is de manier waarop ik mediteer geïnspireerd door die verschuiving
– door in plaats van de pogingen een techniek of discipline te vervolmaken,
techniek en discipline werkelijk los te laten.
(Adyashanti)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten