 |
vrijdag 24 september 2010
woensdag 22 september 2010
Zelfrealisatie
Zelfrealisatie is een plotselinge, directe en energieke verlichting,
die voortdurend ter beschikking staat van iedereen die bereid is los te laten en haar toe te staan.
Het is een open geheim dat zichzelf openbaart in ieder aspect van ons leven.
Geen moeite, pad van zuivering, proces of leerstelling kan ons daar brengen.
Want het open geheim heeft niets te maken met onze pogingen
om de manier waarop we leven te veranderen.
Het gaat over de herontdekking van wie het is die leeft.
Wie zoekt naar vrijheid of verlichting, zoekt naar iets dat er al is.
Zolang we blijven zoeken kan verlichting zich niet openbaren.
Verlichting is slechts dan beschikbaar wanneer je hebt geaccepteerd
dat al je inspanningen om het te bereiken tevergeefs zijn.
Leerstellingen, processen en paden gericht op het bereiken van verlichting
verergeren het probleem alleen maar omdat zij het idee versterken
dat het Zelf iets kan vinden dat het denkt kwijt te zijn.
Het is nu juist deze inspanning, die investering in onze identiteit,
waardoor onafgebroken de illusie wordt gecreëerd
dat we afgescheiden zijn van de eenheid, de totaliteit.
Wij geloven in die droom van de individualiteit.
Het enige heilzame effect van de inspanning om datgene te worden wat ik reeds ben,
is dat ik uiteindelijk uitgeput op de grond zal vallen en het opgeef.
Doordat ik het opgeef kan een andere mogelijkheid zich voordoen.
Maar de verleiding vrijheid te vermijden door inspanning heilig te verklaren is erg groot.
Verlossing komt niet als gevolg van moeizaam worstelen.
Het idee van afgescheidenheid houdt die worsteling in stand en vice versa.
Wanneer verlichting zich eenmaal heeft voorgedaan groeit het besef van eenheid
en het inzicht dat deze gebeurtenissen niet een ervaring van het 'ik' of 'het Zelf' is.
Er is helemaal geen Zelf.
Verder wordt duidelijk dat niemand ooit verlichting kan bereiken.
Alles wat we doen of laten om die bewustzijnstoestand te verkrijgen
brengt ons verder af van bevrijding.
die voortdurend ter beschikking staat van iedereen die bereid is los te laten en haar toe te staan.
Het is een open geheim dat zichzelf openbaart in ieder aspect van ons leven.
Geen moeite, pad van zuivering, proces of leerstelling kan ons daar brengen.
Want het open geheim heeft niets te maken met onze pogingen
om de manier waarop we leven te veranderen.
Het gaat over de herontdekking van wie het is die leeft.
Wie zoekt naar vrijheid of verlichting, zoekt naar iets dat er al is.
Zolang we blijven zoeken kan verlichting zich niet openbaren.
Verlichting is slechts dan beschikbaar wanneer je hebt geaccepteerd
dat al je inspanningen om het te bereiken tevergeefs zijn.
Leerstellingen, processen en paden gericht op het bereiken van verlichting
verergeren het probleem alleen maar omdat zij het idee versterken
dat het Zelf iets kan vinden dat het denkt kwijt te zijn.
Het is nu juist deze inspanning, die investering in onze identiteit,
waardoor onafgebroken de illusie wordt gecreëerd
dat we afgescheiden zijn van de eenheid, de totaliteit.
Wij geloven in die droom van de individualiteit.
Het enige heilzame effect van de inspanning om datgene te worden wat ik reeds ben,
is dat ik uiteindelijk uitgeput op de grond zal vallen en het opgeef.
Doordat ik het opgeef kan een andere mogelijkheid zich voordoen.
Maar de verleiding vrijheid te vermijden door inspanning heilig te verklaren is erg groot.
Verlossing komt niet als gevolg van moeizaam worstelen.
Het idee van afgescheidenheid houdt die worsteling in stand en vice versa.
Wanneer verlichting zich eenmaal heeft voorgedaan groeit het besef van eenheid
en het inzicht dat deze gebeurtenissen niet een ervaring van het 'ik' of 'het Zelf' is.
Er is helemaal geen Zelf.
Verder wordt duidelijk dat niemand ooit verlichting kan bereiken.
Alles wat we doen of laten om die bewustzijnstoestand te verkrijgen
brengt ons verder af van bevrijding.
(Tony Parsons)
zondag 19 september 2010
Niets bijzonders
Te vaak gebeurt er niets bijzonders
in de tijdelijke wereld die de god
zich toestaat, als zo'n loze verveling
zijn leegte doortrekt, en hij, zich
eenmaal afgewend van zijn helderste
ideeën, het maar laat begaan, even
nog teruggeroepen door herinneringsresten:
verliefde donkere god; mensachtige
vis, in slaap gevallen onder
gekruisigde boom; blinde doofstomme
klokkenier; zeekoe, duldzame minnares
voor telkens zo verloren vissers.
in de tijdelijke wereld die de god
zich toestaat, als zo'n loze verveling
zijn leegte doortrekt, en hij, zich
eenmaal afgewend van zijn helderste
ideeën, het maar laat begaan, even
nog teruggeroepen door herinneringsresten:
verliefde donkere god; mensachtige
vis, in slaap gevallen onder
gekruisigde boom; blinde doofstomme
klokkenier; zeekoe, duldzame minnares
voor telkens zo verloren vissers.
(Hans Faverey)
vrijdag 17 september 2010
Laat je niet langer voor de gek houden
Vertrouw de Kracht die de weg weet.
Dat is een eerste stap.
Het Oneindige, het Ene volkomen vertrouwen.
Je mag het God noemen als je dat wilt.
Het maakt niet uit hoe je het noemt.
Het bevindt zich binnenin je.
Het bevindt zich buiten je.
Het is overal. Keer je altijd naar binnen.
Daar liggen alle antwoorden. Buiten is een droom.
Binnenin bevindt zich het Zelf.
In werkelijkheid is er niets buiten je, en is er geen binnenin.
Dat is een beeldspraak om dit uit te kunnen leggen.
Je moet je naar binnen keren omdat je denkt dat je aan de buitenkant leeft.
Als je je naar binnen keert, zal het binnen op den duur verdwijnen,
net als het buiten.
Alles zal verdwijnen als je je naar binnen keert.
En toch zal alles hetzelfde lijken als het nu is als je ontwaakt,
alleen zul je er geen deel meer van uitmaken.
Je zult dingen zien die je nu ook ziet, maar je laat je niet langer voor de gek houden.
De wereld zal je niet langer voor de gek houden
door je voor te houden dat dit juist is en dat onjuist, en dat dit goed is en dat slecht.
Daar zul je helemaal klaar mee zijn.
Je richt de aandacht van het denken op zichzelf.
Als dat gebeurt, verdwijn je als persoon, want die heeft nooit bestaan.
Maar als het denken zich op de buitenwereld richt,
dan ben je volop aanwezig in de wereld.
Dat gaat met allerlei ervaringen gepaard.
De mensen geloven dus niet dat ze niet het lichaam zijn
en dat de wereld niet bestaat.
Ze geloven dat ze lichamen zijn en dat er een wereld en een universum is.
Ze zouden het feit moeten accepteren dat karma het universum beheerst.
En dat alles wat er lijkt te zijn een karmisch effect heeft.
Daarom zeg ik altijd dat fouten niet bestaan.
Want je bent waar je hoort te zijn, in overeenstemming met de wet van karma.
Maar ga je nu niet bezighouden met het kwijtraken van je karma,
want dan ben je nog wel even bezig.
Je moet daar langzaam uitgroeien en leren zien dat karma nooit heeft bestaan
en niet werkelijk bestaat.
Word gewoon wakker.
Ontwaak.
Dat is een eerste stap.
Het Oneindige, het Ene volkomen vertrouwen.
Je mag het God noemen als je dat wilt.
Het maakt niet uit hoe je het noemt.
Het bevindt zich binnenin je.
Het bevindt zich buiten je.
Het is overal. Keer je altijd naar binnen.
Daar liggen alle antwoorden. Buiten is een droom.
Binnenin bevindt zich het Zelf.
In werkelijkheid is er niets buiten je, en is er geen binnenin.
Dat is een beeldspraak om dit uit te kunnen leggen.
Je moet je naar binnen keren omdat je denkt dat je aan de buitenkant leeft.
Als je je naar binnen keert, zal het binnen op den duur verdwijnen,
net als het buiten.
Alles zal verdwijnen als je je naar binnen keert.
En toch zal alles hetzelfde lijken als het nu is als je ontwaakt,
alleen zul je er geen deel meer van uitmaken.
Je zult dingen zien die je nu ook ziet, maar je laat je niet langer voor de gek houden.
De wereld zal je niet langer voor de gek houden
door je voor te houden dat dit juist is en dat onjuist, en dat dit goed is en dat slecht.
Daar zul je helemaal klaar mee zijn.
Je richt de aandacht van het denken op zichzelf.
Als dat gebeurt, verdwijn je als persoon, want die heeft nooit bestaan.
Maar als het denken zich op de buitenwereld richt,
dan ben je volop aanwezig in de wereld.
Dat gaat met allerlei ervaringen gepaard.
De mensen geloven dus niet dat ze niet het lichaam zijn
en dat de wereld niet bestaat.
Ze geloven dat ze lichamen zijn en dat er een wereld en een universum is.
Ze zouden het feit moeten accepteren dat karma het universum beheerst.
En dat alles wat er lijkt te zijn een karmisch effect heeft.
Daarom zeg ik altijd dat fouten niet bestaan.
Want je bent waar je hoort te zijn, in overeenstemming met de wet van karma.
Maar ga je nu niet bezighouden met het kwijtraken van je karma,
want dan ben je nog wel even bezig.
Je moet daar langzaam uitgroeien en leren zien dat karma nooit heeft bestaan
en niet werkelijk bestaat.
Word gewoon wakker.
Ontwaak.
(Robert Adams)
zaterdag 11 september 2010
Je bent de realiteit zelf
Ik heb er geen enkel belang bij om mensen welke oefening dan ook te ontraden. Het enige dat ik zeg is dat op dit moment, precies nu, terwijl we hier met elkaar spreken, duurzaamheid aanwezig is. Jullie zijn hier, jij bent hier. Jij bent niet je gedachten, die komen en gaan. Jij bent niet je wensen, want ook die komen en gaan en veranderen voortdurend. Je bent ook niet het verlangen naar meer omdat ook dat voorbij gaat; het is slechts voor korte duur bevredigend en dan niet meer. Wat echter niet verandert, wat nooit afwezig is en wat altijd hier is, ben jij. Wanneer jij van tijd tot tijd en wanneer het maar in je opkomt, zonder afstand te doen van je eigen spirituele of om het even welke andere oefeningen, je aandacht verlegt naar datgene wat jou zo zeker maakt dat jij bestaat, dan wordt voor al het andere gezorgd.
De waarheid is natuurlijk, dat het helemaal niets uitmaakt of je dat doet of niet. Het doet er niet toe wanneer je gewoon doorgaat met het najagen van afgoderij. Het doet niets af aan de realiteit die je bent, niets kan die veranderen en dat kun je zelf nagaan. Jij bent hier. Ben je nu anders dan zoveel jaar geleden? Zie je wel, het is dus waar dat het werkelijk niets uitmaakt. Je kunt gewoon doorgaan met je leven en afgoden blijven vereren en dingen willen bemachtigen die je niet kunt krijgen, treuren om alles dat je verloren hebt of noem maar op. Dat is allemaal okay, het maakt echt niet uit, het zal je niet veranderen, jij bent namelijk de realiteit zelf.
Maar, let op, als je met al die dingen in dit leven wilt afrekenen, is er slechts een ding te doen en dat heeft helemaal niets te maken met het overboord gooien van je zoektocht. Het heeft ook niets van doen met het opgeven van slechte gedachten of het doven van brandende verlangens, het heeft hier allemaal niets mee te maken. Het enige waar het op neer komt is deze ene daad: kijken en zien wat je werkelijk bent, telkens wanneer je eraan denkt en wanneer het maar mogelijk is. Dat is namelijk de actie die aan alle gevolgen een eind maakt. Dat is wat jij kunt doen.
De waarheid is natuurlijk, dat het helemaal niets uitmaakt of je dat doet of niet. Het doet er niet toe wanneer je gewoon doorgaat met het najagen van afgoderij. Het doet niets af aan de realiteit die je bent, niets kan die veranderen en dat kun je zelf nagaan. Jij bent hier. Ben je nu anders dan zoveel jaar geleden? Zie je wel, het is dus waar dat het werkelijk niets uitmaakt. Je kunt gewoon doorgaan met je leven en afgoden blijven vereren en dingen willen bemachtigen die je niet kunt krijgen, treuren om alles dat je verloren hebt of noem maar op. Dat is allemaal okay, het maakt echt niet uit, het zal je niet veranderen, jij bent namelijk de realiteit zelf.
Maar, let op, als je met al die dingen in dit leven wilt afrekenen, is er slechts een ding te doen en dat heeft helemaal niets te maken met het overboord gooien van je zoektocht. Het heeft ook niets van doen met het opgeven van slechte gedachten of het doven van brandende verlangens, het heeft hier allemaal niets mee te maken. Het enige waar het op neer komt is deze ene daad: kijken en zien wat je werkelijk bent, telkens wanneer je eraan denkt en wanneer het maar mogelijk is. Dat is namelijk de actie die aan alle gevolgen een eind maakt. Dat is wat jij kunt doen.
(John Sherman)
woensdag 8 september 2010
De mens is een God in windsels
De mens is een god in windsels. De tijd is een windsel. De ruimte is een windsel.
Het vlees is een windsel, evenals alle zintuigen en dingen die daarmee waarneembaar zijn.
De moeder weet heel goed dat de windsels niet de baby zijn. De baby echter weet dit niet.
Ook de mens is zich van zijn windsels bewust, die van dag tot dag en van leeftijd tot leeftijd veranderen.
Vandaar dat zijn bewustzijn in voortdurende verandering is.
Vandaar dat zijn woord, dat de uitdrukking is van zijn bewustzijn, nooit helder en duidelijk van zin is.
Vandaar dat zijn inzicht gesluierd is. En vandaar dat er in zijn leven geen evenwicht is.
Het is een drievoudige onbeschrijflijke verwarring.
Daarom smeekt de mens om hulp. Door de eonen heen weerklinken zijn hartverscheurende kreten.
De lucht is zwaar van zijn jammerklachten. De zee is zout van zijn tranen.
De aarde is doorploegd van zijn graven. De hemelen zijn verdoofd van zijn gebeden.
En dit alles, omdat hij de betekenis nog niet kent van zijn ik,
dat voor hem zowel de windsels vormt als de baby die erin gewikkeld is.
Als de mens «ik» zegt, klieft hij het Woord in tweeën: zijn windsels zijn het ene deel,
Gods onsterfelijke zelf het andere. Deelt de mens inderdaad het Ondeelbare?
Dat verhoede God! Geen macht kan het Ondeelbare delen, zelfs niet de macht van God.
Maar 's mensen onvolwassenheid verbééldt zich zulk een deling.
En de mens, de baby-mens, gordt zich aan voor de strijd
en verklaart de oorlog aan het oneindige Al-zelf, gelovend dat het de vijand van zijn wezen is.
In deze ongelijke strijd scheurt de mens zijn vlees aan flarden en vergiet hij zijn bloed in stromen.
Terwijl God, de Vader-Moeder, vol liefde toekijkt.
Hij weet dat de mens slechts bezig is de zware sluiers te verscheuren
en de bittere gal te vergieten die hem blind maken voor zijn een-zijn met de Ene.
Dát is 's mensen bestemming: te strijden en te bloeden en te bezwijmen,
om tenslotte te ontwaken en de gespletenheid in het ik
toe te binden met zijn eigen vlees en haar te verzegelen met zijn bloed.
Daarom, 0 monniken, bent u eertijds gewaarschuwd - en zeer wijselijk gewaarschuwd! -
karig te zijn met het gebruik van ik.
Want zolang u daarmee de windsels bedoelt en niet de baby,
zolang het voor u eerder een zeef is dan een smeltkroes,
zolang zult u slechts ijdelheid zeven, om alleen de dood te oogsten,
met heel zijn broedsel van angsten en smarten.
(Mikhail Naïmy)
zaterdag 4 september 2010
Verandering
In zekere zin hebben zij die lachen
als iemand zegt de mensheid te willen veranderen,
volkomen gelijk.
Zij zien alleen over het hoofd
dat het absoluut voldoende is
als een enkeling
tot in het diepst van zijn wezen verandert.
Zijn werk kan dan nooit meer vergaan
- om het even
of het aan de wereld bekend wordt of niet.
Zo een heeft in het bestaande
een gat gescheurd
dat nooit meer dicht kan groeien,
ongeacht of de anderen
het meteen merken
of over een miljoen jaar.
Wat eenmaal ontstaan is,
kan slechts schijnbaar verdwijnen.
als iemand zegt de mensheid te willen veranderen,
volkomen gelijk.
Zij zien alleen over het hoofd
dat het absoluut voldoende is
als een enkeling
tot in het diepst van zijn wezen verandert.
Zijn werk kan dan nooit meer vergaan
- om het even
of het aan de wereld bekend wordt of niet.
Zo een heeft in het bestaande
een gat gescheurd
dat nooit meer dicht kan groeien,
ongeacht of de anderen
het meteen merken
of over een miljoen jaar.
Wat eenmaal ontstaan is,
kan slechts schijnbaar verdwijnen.
(Gustav Meyrink)
Abonneren op:
Posts (Atom)