Dat mijn ziel een donker bos is.
Dat mijn bekende zelf nooit
meer zal zijn dan een kleine
open plek in het bos.
Dat goden, vreemde goden,
vanuit het bos, op de plek van
mijn bekende zelf te voorschijn
komen, om weer heen te gaan.
Dat ik de moed zal moeten
hebben ze te laten komen en gaan.
Dat ik me nooit door mensen
iets zal laten wijsmaken, maar
dat ik zal proberen altijd de
goden in andere mannen en
vrouwen te herkennen en mij
aan hen te onderwerpen.
(D. H. Lawrence)
3 opmerkingen:
Prachtig gedicht! Helaas ben ik het origineel kwijtgeraakt met mijn verhuizing... weet jij de Engelse titel? Dan kunnen we het misschien terugvinden... :) Je hebt een mooi weblog, wat een fotografietalent! ;) Liefs van een Hollands meisje in Rusland!
Doet me aan The Greenman denken, die kom ik ook heel vaak tegen op mijn wandelingen.
That is what I believe:
That I am I.
That my soul is a dark forest.
That my known self will never be more
than a little clearing in the forest.
That gods, strange gods, come forth from the forest
into the clearing of my known self, and then go back.
That I must have the courage to let them come and go.
That I will never let mankind put anything over me,
but that I will try always to recognise and submit
to the gods in me and the gods in men and women.
(D. H. Lawrence)
Een reactie posten