woensdag 28 januari 2009

Bomen en wolken

Jaarringen

Tijd

Als ik stil ben
zonder gedachten
in het nu

Dan besef ik
dat de tijd verdwijnt
elk moment is nieuw

Wat er ook gebeurt
projecteert zich
op het bewustzijn dat ik ben

Dan kromt de tijd
en speelt het leven - even
een beweging in het Zijn

Voortdurend is er nu het weten
dat er niets is buiten Mij
niets weten maakt me vrij
(Leen Kuiper)

maandag 26 januari 2009

Laag tij - II

Zonsondergang - XII

Kijken in de flits

Gij zult en zult Met volle mond Met volle kracht
Met heel uw lijf Met alles wat gij in u hebt Op
leven en op dood Als voor de laatste keer Met volle
teugen Wijdbeens Kijk niet achterom In stijl Uit
liefde Juichend Koortsig Gelukzalig Zwijmelend
Met volle moed Met open mond Van links naar
rechts Van voor naar achter Op je knieën Op je
mond Als nieuw Genietend Als het ons maar
door de nacht sleept Ons verlost De uitputting
voorbij De hoop voorbij Verdriet voorbij Immer
vooruit Als voor de eerste keer Al weten wij Al
kennen wij Al hopen wij vergeefs want zijn we niet
vergeefs - dat vieren wij, dat willen wij, dat jaagt
ons op en maakt ons mooier, trekt ons uit onszelf,
buiten onszelf, dat laat ons branden, want zo zijn
we, vuurwerk opspuitend in de lucht

alleen als we vallen
hebben we het hart van de zon bereikt

(Peter Verhelst)

vrijdag 23 januari 2009

Winterbomen


Landweg II

De smalle weg;
hij wendt en kronkelt
naar waar de Zon
van 't leven straalt.
Naar waar zijn hart
en geest verzuchten,
die weg maakt
dat hij 't
nieuwe haalt.
(Pater Walter)

Aan het strandhoofd

Regenboog - II

De regenboog

ik denk maar, altijd als ik zachtjes ween
er is een zee, daar stromen alle tranen heen
en door mijn raam zie ik de lieve regenboog
'weer veel verdriet, vandaag', de zee staat hoog

en de tranen die ik lach om m'n pleziertjes
ze bigg'len door het land in dartele riviertjes
en door mijn raam zie ik de lieve regenboog
'weer veel plezier, vandaag', zo op het oog
(Toon Hermans)

vrijdag 16 januari 2009

Laag tij

Wilde zwanen

Zij die ontwaken
verlaten hun huis.
Als zwanen stijgen zij op
en laten het meer achter zich.
De hemel neemt ze op.
Onzichtbaar is hun vlucht.

Als de wereld niet langer bestaat,
wordt alles duidelijk.

Bevrijding is de grootste vreugde.

Alle dingen komen en gaan,
maar wie ontwaakt is, blijft wakker.

De mens die ontwaakt is,
is dag en nacht stralend van geest.

Hoe kan hij die het einde van de weg bereikt heeft
de weg ooit nog kwijtraken?
(Dhammapada)

donderdag 15 januari 2009

Klankschaal - XXVI

Het wachten




Je zult amper weten wie ik ben of wat ik beteken,
maar niettemin zal ik heilzaam voor je zijn,
en je bloed filteren en sterken.

Heb je me niet meteen in het vizier, houd moed,
vind je me op één plek niet, zoek dan op een andere,
ergens blijf ik op je staan wachten.
(Walt Whitman)

dinsdag 13 januari 2009

Winterlandschap - II

Avondstemming - II

Ik ben opgehouden te denken.
Alles glijdt langs me heen,
een beetje vlug en soms langzaam.
Ik laat alles op zijn beloop.

Mijn gedachten blijven vaag.
Ze tekenen zich af als schimmen,
en verdwijnen in het niets.
Ik vergeet ze onmiddellijk.

Mensen doemen op en gaan weg.
Ik val midden in hun verhaal
zonder kop of staart. Als getuige
ben ik volkomen onbruikbaar.
(Rabin Gangadin)

vrijdag 9 januari 2009

Winterland

Ommegang - VIII

Sneeuw en ijs

Ik ben niet ik.
Ik ben hij,
die aan mijn zijde gaat,
zonder dat ik hem zie,
die ik vaak bezoek,
en die ik vaak vergeet.
Hij, die rustig zwijgt als ik spreek,
die zachtmoedig vergeeft, als ik haat,
die rondzwerft, waar ik niet ben,
die recht op zal blijven staan, als ik sterf.
(Juan Ramon Jiménez)

Wolken - IX

Al onze problemen, verlangens, zorgen en ergernissen:
Het zijn gedachten.
Wat we daarom ten diepste willen 
is bevrijding van onze gedachten.
Gedachten verschijnen gewoon, uit zichzelf,
als wolken die voorbijdrijven in de lucht.
Ze zijn niet persoonlijk, niet van 'jou'.
Ze zijn pas een probleem als er een 'jij' is die er vanaf wil.
En wat is die 'jij' anders dan ook een gedachte?
(Nin Sheng)

maandag 5 januari 2009

Vliegles

Ommegang - VII

Volmaaktheid in het zijn wat het is

Aangezien alles slechts een verschijning is,
Volmaaktheid in het zijn wat het is,
Niets uitstaande heeft met goed of slecht,
Niets met aanvaarding of afwijzing,
Kun je net zo goed in lachen uitbarsten!
(Longchenpa)