woensdag 31 december 2008

Avondstemming

Omhulsel

De zoeker naar waarheid

De zoeker naar waarheid breekt spiegel na spiegel 
en kan zich tenslotte nergens meer aan spiegelen. 
Er zijn geen voorbeelden meer, geen referentiepunten. 
Als de spiegels zijn gebroken, is er een godvergeten leegte, 
die (zo weten wij, maar zit er maar eens middenin!) 
vervuld wordt voorbij de woorden, voorbij de begrippen. 
De leegte is geen lege leegte, 
maar is vol van het ongekende, meest nabije. 
Noem het God, noem het liefde, noem het vervulling, 
je kunt het noemen zoals je wilt – dat zijn woorden en begrippen. 
Noem het zoals je wilt of noem het niet.
(Hans Korteweg)

In de wolken

Strand op regenavond

Ik houd zo van zwijgen
daarom praat ik zoveel woorden
om ruimte voor dat zwijgen te maken
ze moeten de woordenzee in tweeën scheiden
dat ik vluchten kan naar het beloofde eiland
waar het zwijgen is
eindeloos snijden mijn woorden in het water
(J. C. van Schagen)

zondag 21 december 2008

Valavond - XVI

Spiegeling - II

En toch maar weer
de verschijnselen

het wil nog een keer gezien
gezegd worden op een dieper niveau

Het gaat niet om de verschijnselen
ze schijnen echt te zijn maar

sluit de ogen en de wereld
is verdwenen op gedachten
na en wat fysieke sensaties
zonder samenhang

slaap en alles is verdwenen
inclusief wie je denkt te zijn

wat dan blijft
wat dan is
is geen verschijnsel maar
de permanente waarnemer
(Richard van de Waarsenburg)

zondag 7 december 2008

Winterland

Ommegang - VI

Ach pelgrims...

Ach pelgrims met die rustige schreden,
van hen die over de hemel dromen
en die van heinde en verre komen,
wat blijkt uit de tongval en gebeden.

Jullie hebben deze stad betreden
zonder dat één van jullie 'n traan vergiet,
alsof er geen pijn bestaat of verdriet,
dat hier door iedereen wordt geleden.

Als jullie rondkijken in de straten
om even op dit lijden acht te slaan,
dan zouden jullie de stad verlaten.

Ach, sinds Beatrice is heengegaan,
heeft elkeen die over haar wil praten,
bittere tranen in zijn ogen staan.
(Dante Alighieri)

dinsdag 2 december 2008

Zeilschip

Praalgraf Louise-Marie

Beeldengroep In de Sint-Petrus-en-Pauluskerk van Oostende door Charles August Fraikin

De engel spreekt

Mijn liefde geldt de donkere rivieren
waarop de dag scheep gaat in lichte boren
en steden hooggelegen die, omsloten
door deze stromen, daarin haar banieren

spiegelen: torens, de havenkwartieren,
burchten en kaden en met groen doorschoten
passages waar verliefde stadsgenoten
samen onder het bladerdak brevieren.

Mijn beker vloeit over. Ik ben het zelf
die waaier in het water van fonteinen
en wie mij drinken, drinken uit de bron.

Ik ben de schuimende rivier geworden,
het schip van licht, de spiegelstad, de zon.
Ik ben de schittering over de pleinen.
(Maria de Groot)

Opgang - II

Meeuw - II

Om groot te zijn, wees heel: maak niets wat jouw is
Groter of tot niets.
Wees heel in alles. Leg al wat je bent
In 't minste dat je doet.
Zo blinkt de maan in ieder meer geheel
Wijl zij verheven leeft.
(Ricardo Reis)