Ego:
Ik ben er niet meer
Om bang te zijn
Weerstand te bieden
Mijn best te doen
Heel erg op te vallen
Het zo goed te weten
Af te geven op de ander
Onzeker te zijn
Ik heb je een rad voor ogen gedraaid
Zoals was afgesproken
Je trapt er niet meer in
Ik trek mij nu terug
Ik heb mijn werk gedaan
Ik hef mij op
Jou bewust achterlatend
Je bent Jezelf geworden
Je hebt mij niet langer nodig
Je bewees je via mij
Nu bén je gewoon
Je bent geboren
Ik laat je zijn
Hoef je niet meer te beschermen
of te beperken
In het licht van jouw bestaan
Ga ik vervagen
Je bent opgestaan
Je ademt je leeft je hebt lief
Dat is genoeg
Al heb ik dat steeds bestreden
Waar je eerst in mij geloofde
En jezelf om mij verliet
Glimlach je nu nog slechts als je mij ziet
Zelf:
Wat was ik aan jou gehecht
Jij die mij deed lijden
Wat hield ik van je
Jij die mij hoop gaf en genot
In mijn onbewustheid ging ik voor jou,
Mijn waan,
Ik dank je ten afscheid
Ik ben er nu dankzij jou
Mijn kwelgeest en begeleider
Mijn veilige haven en misleider
Ik glimlach om je én ik huil,
Een vreugdevolle traan
En laat jou die mij gevormd hebt
In mij bestaan
Ik heb je eeuwig lief
Al zal jij niet zo lang apart bestaan
Want nu al ben jij in mij opgegaan
Jij die diende
Om mij te scherpen.
Mij te verbergen,
Door mij de baas te zijn
Waar Ik op moest staan
Nu doorlicht ik jou
En kunnen we als één verder gaan
(Deirdre De Bruyn)
1 opmerking:
Wat een geweldige tekst!
Prachtig om te lezen en zo waar voor velen.
Een reactie posten