Schilderij Hilde Martien
zondag 27 november 2011
Alles en niets
Alles is niets en niets is alles.
Dit is de paradox die nooit begrepen kan worden.
Niets gebeurt als alles.
Alles wat er gebeurt, gebeurt in niets en als niets.
Er is geen scheiding tussen alles en niets.
Er is alleen één.
Een stoel is niets dat zich voordoet als stoel.
Denken is niets dat zich voordoet als denken.
Het idee van 'ik' is niets, dat zich voordoet als idee van 'ik'.
Zelfs de verbeelding van niets is niets, dat zich voordoet als verbeelding van niets!
Er is alleen absolute leegte.
Leegte is ook absolute overvloeiende volheid.
Er zijn geen grenzen in leegte.
Er zijn geen grenzen of beperkingen in volstrekt niets.
Dit weten is een vrijheid die elke ogenschijnlijke beperking te boven gaat.
Dit weten is de pretentieloze en vanzelfsprekende vrijheid van wat ik ben.
(Unmani Liza Hyde)
maandag 21 november 2011
Iemand die gezegend is met één passie
Laat het verleden niet herleven,
vestig je hoop niet op de toekomst,
want het verleden ligt achter ons
en de toekomst is nog niet gekomen.
Wie steeds de actuele toestand ziet,
laat hij zonder erin verstrikt te raken
en zonder van zijn stuk te raken
hem kennen en altijd erbij blijven.
Vandaag moet men zich inspannen;
wie weet is men morgen dood.
Met de dood en zijn grote leger
valt niet te onderhandelen.
Iemand die zo vol overgave leeft,
niet-aflatend bij dag en bij nacht,
hem waarlijk noemt de Vredige Wijze
iemand die gezegend is met één passie.
(Boeddhistische Soetra )
woensdag 16 november 2011
De smaak van wakkerheid
Is er iemand die op dit moment niet wakker is?
Als je niet slaapt, dan moet je wakker zijn.
En toen je vanochtend wakker werd, was er eerst wakkerheid en daarna verscheen alles.
Vanaf dat moment verschijnt alles in die wakkerheid.
Alle gebeurtenissen, ervaringen, gedachten, gevoelens en emoties -
alles wat er om je heen gebeurt verschijnt in die wakkerheid.
Kijk er eens naar. Is het heden geen wakkerheid?
Het is niet de wakkerheid die je vijf minuten geleden had,
noch de wakkerheid die je misschien over vijf minuten hebt, het is de huidige.
Zou alles zonder die wakkerheid verschijnen?
En wat moet je doen om de wakkerheid te vinden?
Moet je vragen; 'Ben ik wakker?'
Toch doen we dat, we proberen het in een begrip te vangen.
Het enige wat je hoeft te doen is je realiseren dat je niet slaapt.
Als ik niet slaap, wat doe ik dan?
Er hoeft niet naar gezocht te worden. het is echt.
Het enige wat hoeft te gebeuren is
dat je het onveranderd, ongewijzigd, onverbeterd laat.
Krijg de smaak van wakkerheid te pakken.
donderdag 10 november 2011
Geen prestatie
Voor mij is de eerste realisatie van verlichting,
ofwel de aard van wie ik werkelijk ben, niet iets dat kan worden uitgedrukt.
Wat er gebeurd is kan zelfs geen ervaring genoemd worden,
omdat degene die ervaart afwezig moest zijn om het mogelijk te maken.
Waar die gebeurtenis echter mee gepaard ging was een realisatie
die zo simpel en groots was en zo revolutionair van inhoud,
dat ik daarna vervuld was van ontzag en me nogal alleen voelde.
Een van de dingen die ik toen inzag is dat verlichting alleen beschikbaar komt
wanneer geaccepteerd is dat zij niet verworven kan worden.
Doctrines, methoden en richtingen van persoonlijke groei
die streven naar verlichting verergeren slechts het probleem dat ze willen aanpakken
doordat ze het idee versterken dat het zelf iets kan vinden,
wat het veronderstelt verloren te hebben.
Juist die inspanning, die investering in de eigen identiteit,
creëert voortdurend weer de illusie gescheiden te zijn van eenheid.
Dit is de sluier waarvan we geloven dat hij bestaat. Het is de droom van individualiteit.
Het is als iemand die zich verbeeldt dat hij in een diep gat in de grond zit en die,
om eruit te komen, steeds dieper graaft, de aarde naar achteren gooit
en zo het licht wegneemt dat er al is.
Het enige waarschijnlijke effect van uiterste inspanning om te worden wat ik al ben,
is dat ik uiteindelijk uitgeput op de grond zal vallen en los zal laten.
In dat loslaten ontstaat misschien een andere mogelijkheid.
Maar de verleiding om vrijheid te vermijden
door strijd heilig te verklaren, is heel aantrekkelijk.
Geworstel is tenslotte niet uitnodigend voor bevrijding.
Het leven is geen opdracht.
Er valt absoluut niets te bereiken,
behalve de realisatie dat er absoluut niets te bereiken is.
Geen enkele mate van inspanning zal ooit eenheid overhalen om te verschijnen.
Het enige dat nodig is, is een sprong in waarnemen,
een ander zien, innerlijk al aanwezig, maar niet herkend.
ofwel de aard van wie ik werkelijk ben, niet iets dat kan worden uitgedrukt.
Wat er gebeurd is kan zelfs geen ervaring genoemd worden,
omdat degene die ervaart afwezig moest zijn om het mogelijk te maken.
Waar die gebeurtenis echter mee gepaard ging was een realisatie
die zo simpel en groots was en zo revolutionair van inhoud,
dat ik daarna vervuld was van ontzag en me nogal alleen voelde.
Een van de dingen die ik toen inzag is dat verlichting alleen beschikbaar komt
wanneer geaccepteerd is dat zij niet verworven kan worden.
Doctrines, methoden en richtingen van persoonlijke groei
die streven naar verlichting verergeren slechts het probleem dat ze willen aanpakken
doordat ze het idee versterken dat het zelf iets kan vinden,
wat het veronderstelt verloren te hebben.
Juist die inspanning, die investering in de eigen identiteit,
creëert voortdurend weer de illusie gescheiden te zijn van eenheid.
Dit is de sluier waarvan we geloven dat hij bestaat. Het is de droom van individualiteit.
Het is als iemand die zich verbeeldt dat hij in een diep gat in de grond zit en die,
om eruit te komen, steeds dieper graaft, de aarde naar achteren gooit
en zo het licht wegneemt dat er al is.
Het enige waarschijnlijke effect van uiterste inspanning om te worden wat ik al ben,
is dat ik uiteindelijk uitgeput op de grond zal vallen en los zal laten.
In dat loslaten ontstaat misschien een andere mogelijkheid.
Maar de verleiding om vrijheid te vermijden
door strijd heilig te verklaren, is heel aantrekkelijk.
Geworstel is tenslotte niet uitnodigend voor bevrijding.
Het leven is geen opdracht.
Er valt absoluut niets te bereiken,
behalve de realisatie dat er absoluut niets te bereiken is.
Geen enkele mate van inspanning zal ooit eenheid overhalen om te verschijnen.
Het enige dat nodig is, is een sprong in waarnemen,
een ander zien, innerlijk al aanwezig, maar niet herkend.
(Tony Parsons)
zaterdag 5 november 2011
de cirkelkwadratuur
Niets is
zo volmaakt als Pi. Zo af.
zo volmaakt als Pi. Zo af.
O marmeren bol! Zo gepolijst,
zo glad, dat vingertoppen hun houvast
verliezen als in eenzaamheid, jij bent de
ruwe schets, de onvolkomen replica van 't
perfecte! Zoals het Delftse 1521/484 dit is: de
onvolmaakte cirkelkwadratuur, aldus van Ceulen.
Dus Ludolph rekende stevig door naar het mooie:
Π> 3,14159265358979323846264338327950288,
Π< 3,14159265358979323846264338327950289.
Edoch helaas! Ook deze Delftse afgeleide was te
variabel als de uitkomst. Wiskundelippen bleken
niet in staat om het getal een staart te geven.
Pi ontglipte. Lambert bedacht irrationaal
en Lindemann vond transcendent.
De laatste decimaal is er niet.
Dus Pi is zoals Griekse
mythologie.
zo glad, dat vingertoppen hun houvast
verliezen als in eenzaamheid, jij bent de
ruwe schets, de onvolkomen replica van 't
perfecte! Zoals het Delftse 1521/484 dit is: de
onvolmaakte cirkelkwadratuur, aldus van Ceulen.
Dus Ludolph rekende stevig door naar het mooie:
Π> 3,14159265358979323846264338327950288,
Π< 3,14159265358979323846264338327950289.
Edoch helaas! Ook deze Delftse afgeleide was te
variabel als de uitkomst. Wiskundelippen bleken
niet in staat om het getal een staart te geven.
Pi ontglipte. Lambert bedacht irrationaal
en Lindemann vond transcendent.
De laatste decimaal is er niet.
Dus Pi is zoals Griekse
mythologie.
(Tom Van Haerlem)
woensdag 2 november 2011
Je zit hier dagenlang
Jij zit hier dagenlang en zegt:
"Dit is een vreemde kwestie."
JIJ bent de vreemde kwestie.
Je draagt de energie van de zon in je,
maar je blijft hem oppotten
op je bekkenbodem.
Je bent een raar soort goud
dat in de oven gesmolten wil blijven
om maar geen munt te hoeven zijn.
Zeg EEN in je eenzame woning.
Al het overige liefhebben is je nestelen
in een leugen.
Je bent van zoveel wijnsoorten zat geweest.
Proef dit.
Het zal je niet doen steigeren.
Het is vuur.
Geef maar op,
als je nu nog niet begrijpt dat
jouw leven brandhout is.
Deze woorden gaan zwellen.
Beter dan een gesprek
is innerlijke groei.
"Dit is een vreemde kwestie."
JIJ bent de vreemde kwestie.
Je draagt de energie van de zon in je,
maar je blijft hem oppotten
op je bekkenbodem.
Je bent een raar soort goud
dat in de oven gesmolten wil blijven
om maar geen munt te hoeven zijn.
Zeg EEN in je eenzame woning.
Al het overige liefhebben is je nestelen
in een leugen.
Je bent van zoveel wijnsoorten zat geweest.
Proef dit.
Het zal je niet doen steigeren.
Het is vuur.
Geef maar op,
als je nu nog niet begrijpt dat
jouw leven brandhout is.
Deze woorden gaan zwellen.
Beter dan een gesprek
is innerlijke groei.
(Djelal-oed-Din-Roemi)
Abonneren op:
Posts (Atom)