vrijdag 28 november 2008
Wolken
Bij het beschrijven van wolken
zou ik me erg moeten haasten -
al na een fractie van een ogenblik
zijn het niet meer die wolken, maar andere.
Het is wolken eigen
om zich nooit te herhalen
in vorm, nuances, houding of compositie.
Niet bezwaard door enige herinnering
zweven ze moeiteloos boven de feiten.
Wat heb je aan ze als getuigen, waarvan dan ook -
ze waaien ogenblikkelijk naar alle kanten.
Vergeleken met de wolken
lijkt het leven gefundeerd te zijn,
haast bestendig, bijna eeuwig.
Naast wolken
lijkt zelfs een steen een broeder
op wie je kunt bouwen,
maar zij, ach: verre, wispelturige nichtjes.
Laat de mensen maar leven, als ze dat willen,
en daarna doodgaan, ieder op zijn beurt,
zij, de wolken, hebben met heel
dat vreemde gedoe
niets te maken.
Boven jouw hele leven
en het mijne, dat nog niet heel is,
paradeerden en paraderen ze in pracht en praal.
Ze zijn niet verplicht met ons te sterven.
Ook ongezien zullen ze verder zwerven.
(Wislawa Szymborska)
In ons even tallozen
Ik weet niet, als ik denk
Of voel, wie denkt of voelt.
Ik ben de plaats slechts waar
Gevoeld wordt of gedacht.
Ik heb meer dan één ziel,
Meer ikken dan ikzelf.
En niettemin besta ik,
Voor allen onverschillig.
Ik maak hen stil: ik spreek.
De kruisgewijze impulsen
Van wat ik voel of niet voel,
Twisten in wie ik ben.
Ik ken ze niet. Zij zwijgen
Tot wie ik mij ken: ik schrijf.
woensdag 26 november 2008
Wees wie je bent
Als je je ogen kunt sluiten, even alleen kunt zijn, dan zul je liefde ontmoeten.
Het geheim is om even te stoppen met denken,
het ratelen te beëindigen en kijken naar wat er dan overblijft.
Jij bent niet je problemen, jij bent niet je denken;
probeer te kijken naar wat je wel bent.
Vanavond dus, als de zon ondergaat en de natuur stil wordt,
dan is het moment van meditatie gekomen.
Als je door je ego heen kunt boren, dan kun je één worden met de Kosmos
en daar de Ware Universele Liefde vinden.
Wees wie je bent, een wezen van pure schoonheid; één met de natuur.
dinsdag 25 november 2008
vrijdag 21 november 2008
Ik ben niets...
Ik draag mijn zijn, illusie, waar ik ga.
Begrip begrijp ik niet, kan nergens lezen
Of ik zal zijn, niets zijnd, wat ik zal wezen.
Hiernevens, wat niets is, onder 't azuur
Der wijde hemel, wekt me in ijdel uur
Een zuidenwind die siddert in het lover.
Gelijk hebben, winnen, in liefde geloven
Zijn aan illusie's dode mast verstard.
Dromen is niets, niet weten is onnut.
Slaap in de schaduw, o onzeker hart.
maandag 17 november 2008
Het leven is
Die kunnen er ook niet zijn.
Het leven is zo onmetelijk, zo immens,
Alle wijsheden schieten tekort, zijn te beperkt;
zij kunnen het leven en zijn levende energieën
niet bevatten.
Vandaar dat de gouden regel,
dat er geen gouden regels zijn, belangrijk is.
Een authentiek mens leeft niet volgens regels,
Dat is de weg van de pseudo-mens.
De authentieke mens leeft gewoon
vrijdag 14 november 2008
vind ik niks dat mij verlicht.
't Is de schuld niet van de schrijvers
het ligt ook niet aan 't gedicht.
Maar de reden is te vinden
in mijn leven zonder feest,
in mijn hart da'k heb gestoken
in 't gevang van mijne geest.
Wie schrijft die blijft
Hij die werkt, zwoegt eeuwig door.
Hij die hoopt, moet vaak lang wachten.
Hij die weet, heeft het eerder door.
Dat, hij die vertrouwt, gevonden wordt,
En hij die dit gelooft, gezonder wordt.
Wakker worden
Meen niet dat je wakker bent.
Dat is wellicht de grootste waan. Je droomt dat je wakker bent.
Je droomt dat je een wijze bent, terwijl je handelt als een dwaas.
Wakker worden gebeurt altijd zonder jou.
Als je ontwaakt, ben jij verdwenen.
Zeg daarom nooit dat je wakker bent.
Pas als jij er niet meer bent, is er helderheid.
Dan is alles zoals het is.
dinsdag 11 november 2008
Vertrouwen
En langzamerhand kwam weer het eigenaardige en onbeschrijflijke gevoel over mij
dat ik als kind zo goed gekend had, als ik geheel alleen een spel deed:
met gesloten ogen stapte ik dan stevig door,
zonder mij er zorgen over te maken of ik zou vallen.
Het was als het losrukken van het lichaam uit de greep van alle aardse angsten,
als een innerlijke juichkreet, als een hervinden van het onsterfelijke Ik, dat wist:
mij kan niets overkomen!
De erfvijand die de mens in zich draagt, het kille nuchtere verstand,
liet van mij af en daarmee verdween tevens de laatste twijfel
dat ik hem die ik zocht niet zou vinden.
woensdag 5 november 2008
Wakker worden is geen voorschrift
Wakker worden is geen voorschrift - maar het is het begrijpen
dat er vele mensen zijn die langzamerhand genoeg hebben
van al dat slapen en nachtmerries dromen,
die er ziek, ellendig en neerslachtig, ja, wanhopig onder worden
en er daardoor toe komen het nieuwe leven binnen te gaan.
En wat toch allemaal geen reden is
om het tot de hoogste nood te laten komen
om er op die wijze zichzelf toe te dwingen.
In het verlossingsverlangen is de spontane liefde aanwezig
tot het inzuivere leven dat overstroomt aan de verborgen welbron.
Dit levenswater zuivert alle verontreinigingen in een nooit eindigend vermogen.
dinsdag 4 november 2008
Zoek de werkelijkheid in jezelf
Wie ben je?
Waar kom je vandaan en waar ga je naar toe?
Wat is je rol in de wereld, waarom ben je geschapen?
Waar ligt je geluk? Wie zichzelf wil leren kennen,
moet weten dat hij uit twee dingen is geschapen.
Het ene is je lichaam, de uiterlijke verschijningsvorm,
die je met je ogen kunt zien.
Het andere zijn de krachten die van binnen werkzaam zijn.
Dat is het deel dat je niet kunt zien,
maar dat je met inzicht kunt leren kennen.
De werkelijkheid van je bestaan is gelegen in je innerlijkheid.
En zo staat alles in dienst van het innerlijke hart.