Ons leven is uiteindelijk onze eigen verantwoordelijkheid. Er zijn vele dingen waarover we geen zeggenschap hebben en waarvoor we niet verantwoordelijk zijn. Maar we zijn verantwoordelijk voor hoe we op omstandigheden reageren. En uitsluitend onze reactie bepaalt of die omstandigheid ten goede of ten kwade wordt gekeerd. Vaak reageren we automatisch, door in de verdediging te gaan of innerlijk in elkaar te krimpen in plaats van creatief op een mens of een situatie te reageren. Gedachteloze reacties brengen zelden begrip of intimiteit tussen mensen teweeg. Aangezien we allemaal naar intimiteit hunkeren, kan het ons voordeel opleveren om het erop te wagen te leren hoe we onszelf uit die automatische piloot krijgen en bewust onze reactie kunnen kiezen. Wanneer we bewust en creatief onze respons leren kiezen, zijn we vrijer om een leven van voortdurende groei en meer geluk op te bouwen.
De meesten van ons zullen moeten toegeven dat we piekmomenten hebben gekend, die zo ver buiten de tijd stonden dat verleden en toekomst leken weg te smelten in vergetelheid. Verloren in een zonsondergang; totaal opgaand in het spel van maanlicht op het water van een zwarte, peilloos diepe vijver; weggedreven uit het zelf en de tijd in de vervoerende omhelzingen van een geliefde... Wie heeft nooit het tijdloze ervaren? Wat hebben al deze ervaringen gemeen? Het lijkt alsof in al die ervaringen de tijd is opgeschort, omdat we volledig opgaan in het huidige moment... Het huidige moment is een tijdloos moment, en een tijdloos moment is een eeuwig ogenblik - een moment dat verleden noch toekomst kent, voor noch na, gisteren noch morgen. Opgaan in het huidige moment betekent dus een duik in de eeuwigheid, een door de spiegel stappen in de wereld van het Ongeborene en het Onsterfelijke.
