dinsdag 27 december 2011
Jij bent de lens
Jij bent niets dan de lens in de lichtstroom
je kunt ontvangen, geven en bezitten -
zoals de lens het licht ontvangt,
geeft en bezit, meer niet.
Licht zijn of in het licht zijn,
zelf niets meer zijn,
zodat het licht geboren kan worden,
zelf niets meer zijn,
zodat het geconcentreerd en verspreid kan worden.
je kunt ontvangen, geven en bezitten -
zoals de lens het licht ontvangt,
geeft en bezit, meer niet.
Licht zijn of in het licht zijn,
zelf niets meer zijn,
zodat het licht geboren kan worden,
zelf niets meer zijn,
zodat het geconcentreerd en verspreid kan worden.
(Dag Hammarskjöld)
woensdag 21 december 2011
Liefde, harmonie, schoonheid
Hoe verrukken de woorden liefde, harmonie en schoonheid
het hart van ieder die ze hoort!
Je kunt je afvragen wat het kan zijn in deze woorden
dat zo'n natuurlijke kracht doet uitgaan naar de menselijke ziel.
Het antwoord is dat als er iets in het leven is
dat de menselijke ziel aanspreekt, het liefde en schoonheid is.
En als je vraagt: 'En wat nog?' dan is het antwoord: 'Anders niets.'
Hoe komt dat? Omdat ze de natuur van het leven zelf zijn.
Liefde is de natuurlijke aard van het leven,
schoonheid is het gevolg van het leven,
harmonie is het middel waardoor het leven zijn doel tot stand brengt,
en het gebrek hieraan loopt uit op destructie.
Wanneer we nadenken over de schepping als geheel
kunnen we alleen maar zien dat het doel ervan is een ideaal
van liefde, harmonie en schoonheid uit te drukken.
Liefde zou zich niet hebben kunnen manifesteren
als er niets was om lief te hebben,
ogen zouden niet hebben kunnen zien als er niets te zien was.
Wat had liefde kunnen doen als er geen schoonheid was?
Dan zou liefde stom gebleven zijn.
Van liefde kan alleen gezegd worden dat die bestaat
wanneer ze vanuit stilzwijgendheid tot uitdrukking is gebracht.
het hart van ieder die ze hoort!
Je kunt je afvragen wat het kan zijn in deze woorden
dat zo'n natuurlijke kracht doet uitgaan naar de menselijke ziel.
Het antwoord is dat als er iets in het leven is
dat de menselijke ziel aanspreekt, het liefde en schoonheid is.
En als je vraagt: 'En wat nog?' dan is het antwoord: 'Anders niets.'
Hoe komt dat? Omdat ze de natuur van het leven zelf zijn.
Liefde is de natuurlijke aard van het leven,
schoonheid is het gevolg van het leven,
harmonie is het middel waardoor het leven zijn doel tot stand brengt,
en het gebrek hieraan loopt uit op destructie.
Wanneer we nadenken over de schepping als geheel
kunnen we alleen maar zien dat het doel ervan is een ideaal
van liefde, harmonie en schoonheid uit te drukken.
Liefde zou zich niet hebben kunnen manifesteren
als er niets was om lief te hebben,
ogen zouden niet hebben kunnen zien als er niets te zien was.
Wat had liefde kunnen doen als er geen schoonheid was?
Dan zou liefde stom gebleven zijn.
Van liefde kan alleen gezegd worden dat die bestaat
wanneer ze vanuit stilzwijgendheid tot uitdrukking is gebracht.
(Hazrat Inayat Khan)
donderdag 15 december 2011
Nu dan, vandaag dat ik alleen ben...
Nu dan, vandaag dat ik alleen ben en kan zien
Met dat vermogen van het hart, te zien
Wat ik niet ben, al wat ik niet kan zijn,
Wat ik, als ik het was, vergeefs zal zijn,
Vandaag, ik zeg het u, wil ik duurzaam
Beseffen dat ik niemand ben,
En van mijzelf, hooghartig, mij ontslaan
Wijl ik mijn feilen onderken.
Ik heb gefaald in alles, zonder iets te wagen,
zonder iets te doen of iets te zijn,
Noch heb ik, in de distels mijner dagen,
De bloem geplukt van gelukkige schijn.
Rest mij - want ergens is de arme rijk
Als hij het maar wil weten -
De grote onverschilligheid die bij mij blijft.
Ik schrijf het op, om het niet te vergeten.
Met dat vermogen van het hart, te zien
Wat ik niet ben, al wat ik niet kan zijn,
Wat ik, als ik het was, vergeefs zal zijn,
Vandaag, ik zeg het u, wil ik duurzaam
Beseffen dat ik niemand ben,
En van mijzelf, hooghartig, mij ontslaan
Wijl ik mijn feilen onderken.
Ik heb gefaald in alles, zonder iets te wagen,
zonder iets te doen of iets te zijn,
Noch heb ik, in de distels mijner dagen,
De bloem geplukt van gelukkige schijn.
Rest mij - want ergens is de arme rijk
Als hij het maar wil weten -
De grote onverschilligheid die bij mij blijft.
Ik schrijf het op, om het niet te vergeten.
(Fernando Pessoa)
vrijdag 9 december 2011
Mijn bestemming
Mijn bestemming, eens zal ik haar kennen
eens zal ik vinden mijn rust
dan vul ik mijn geest met gezang
en hoef ik niet langer gebogen te gaan
Vol van hoop is mijn hart
dat te rechter tijd mijn redding komt
en aanbreekt de dag dat ik oog in oog
zal staan met mijn bestemming
En als tot dit einde te komen
mijn binnenste wanhopen mocht,
van één vonk zal het al stralen
tot een licht op mijn pad.
En vonken zullen volgen
groeien tot een vuur
en als licht zullen ze dagelijks stralen
en lichten en groeien.
En uit die punten van mijn gedachten
die zich zamelen tot kudden
neem ik mijn letters
en die worden tot woorden.
(Rav Kook)
zaterdag 3 december 2011
Zie je het?
Het is al zo dat er niemand achter het stuur zit, het is al zo dat er niemand lijdt
en dat er niemand is die verlangt naar vrijheid.
Er is gewoon niets anders dan alles wat er op dit moment verschijnt.
Gewoon dit, en meer niet. Het is zo simpel, zo duidelijk.
Het hart klopt, en jij ben het niet die dat doet.
Ademhalen vindt plaats, en jij bent het niet die dat doet.
Er vinden geluiden in de kamer plaats, en jij bent het niet die dat doet.
Pijn komt op, en jij veroorzaakt haar niet. Vreugde vindt plaats, en je hebt geen keus.
Het hart klopt, en jij ben het niet die dat doet.
Ademhalen vindt plaats, en jij bent het niet die dat doet.
Er vinden geluiden in de kamer plaats, en jij bent het niet die dat doet.
Pijn komt op, en jij veroorzaakt haar niet. Vreugde vindt plaats, en je hebt geen keus.
De zon komt op en gaat onder, bloemen bloeien en verwelken en sterven,
de seizoenen gaan voorbij vóór je het weet, en jij voert niet de regie over deze droomwereld.
Het spel der tegenstellingen wordt gespeeld, en er is een onmerkbare Stilte
die dat alles onafgebroken omhelst en alles laat gebeuren zoals het gebeurt.
En de hele wereld verschijnt in die open ruimte,
in die uitgestrektheid die volkomen vrij is van afgescheidenheid
en duurzaamheid omhelst zoals een moeder een pasgeboren baby omhelst.
Het geheim ligt besloten in je hartslag, in je ademhaling,
in de beelden en geluiden en geuren
die zich precies daar manifesteren waar jij bent, op dit moment.
Het geheim is hier. Zie je het?
Abonneren op:
Posts (Atom)